hiç öyle bir şey başıma gelmedi daha. komikmiş. manevi değeri var derim eğer vermek istemiyorsam.
o an ağzıma ne geliyorsa söylüyorum. vermek zorunda mıyım? sevdiğim biriyse ben ona zaten hediye alıyordurum.
bana hediye bu diyebilirsin,manevi değeri var diyebilirsin.
hep görüştüğüm biri verdi görmezse alınır vs. diyorum
takas teklif edin, kabul edemeyecekleri bir şeyle
oo ne güzel çakmak la o öyle diyene abi buyur senden mi esirgicem, benim de ne zamandır senin ceket, gözlük, kulaklık bişiyinde gözüm vardı çekiniyodum istemeye deyin
en kötü ihtimalle son kez bir şeyinizi hacılıyor olur o şahıs
ben de onun bişeyine sulanıyorum o zaman bırakıyor.
zippom var bir tane. istemeye "çalışan" herkese "s.g lan" cevabını veriyorum. amaaa zippomu kullanmadığım zamanlar çakmak almaya üşendiğim için arkadaşların çakmaklarını cepliyorum. hatta çoğunu da farkında olmadan cepliyorum ^^
dur bi denim diyenlere, yok diyorum, ısrar ettikçe yok diyorum. o kadar yok diyince alıp denese bile onda kalıcı olarak kalmamasını anlamış oluyor.
büyük bir şeyse örneğin gözlük gibi ablamda hediye, ufak bir şeyse örneğin çakmak yigenim aldı.
Değerini gözetmeksizin (makul bir seviyeye kadar) bloklamadan veriyorum ben, en son cep telefonunun kulaklığı bozulan bi arkadaşıma ver bi telefonunu benim mp3 çaların kulaklığını deneyim diye taktım, sonra dinledi ve aldı :)