ulan çok büyük bir çıkmazın içindeyim. efendim şimdi şöyle ben (yaş 25) önceleri otobüs yolculujlarını iple çeken, uçağa bineyim de ne her yerlere uçayım diye takılan bir kişi idim. zaten yurtdışın'da okuyup/ çalışmaktan dolayı senede en az 5-6 kere 2,5 saatlik uçak yolculuğu yapmaktayım. Bu zamana kadar zerre sıkıntım olmadığı gibi, hatta inanılmaz keyif alırdım yolculuklarımdan.
gelin görün ki şu son uçuşumda, aslında son2 uçuşumda diyelim- sanki bir anda böyle kabinde hiç hava yok, ben nefes alamıyorum, her an bayılacakmışım hissi, ama bayılmıyorum da, uçağın o fanları (tepedekiler) sanki hiç hava üflemiyor gibi geliyor. ilkide bir ayağa kalktım, oturdum, bir su içtim, gözümü kapatıp kendimi sakinleştirmeye çalıştım geçti, yol boyu bir daha da olmadı.
ancak en sonuncuda yolculuk boyunca 4-5 kere oldu allah kimseye yaşatmasın lan öyle bir his. bir de farkındayım, tamamen kendi kendimi sokuyorum o duruma, "ulan ya olursa, ananı başlıyor, hassiktir napıcam" şeklinde. kesinlikle kapalı alanda kalmaktan ya da yükseklikten değil ama sıkıntı, sanki bir anda nefes alamıyorum.
tabii her seferinde uçuşlara ya çok uykusuz ya da açbi ilaç başlamamın da etkisi olabilir bunda bilmiyorum ama fizyolojik değil psikolojik olduğu kanaatindeyim. inanılmaz yoğun, stresli ve çok büyük sıkıntılar atlattığım (şükür) 1 sene geçirdim acaba onun sonuçları mı onu da bilemiyorum. napıcam ben yav? hayır bir daha uçma diyecekler, olum hayat kurdum yurtdışında ya hiç türkiye'ye gelmeyeceğim ya da oraya gitmeyeceğim ki ikisi de imkansız. vay amk.
depresyonun etkileri + bıkkınlık 33 yaşındayım 2 yıldır otobüs fotomobil filan kaçıyorum 17 yaşımda düştüm yollara 1.5 milyon km yolculuk yaptım 25 bin üzerinde insan tanıdım şimdi kabuğumdayım kola kutusundan ispirto ocağı bile yaparım :)umarım anlatabildim 400 üzeri kitap okudum hayatım boyunca 401. yi okuyamadım 3 yıldan beri papaz pilavdan bıkıyor rahibelere dikmemek lazım gözü
@Dönmezer abiciğim biraz daha açık olsan? bıkkınlık konusunda çok haklısın had safhada bende, 3 yıldır yurtdışındayım ama yapılabilecek her boku yaptım/ yedim. artık önceleri "ulan ne güzel ya" dediğim şeyler bile sikko geliyor. lan ben evden taksime 3 saatte gidip, "trafik napalım" diyen adamken 2 dakika geciken metroya küfreder oldum-da konuöuzla nasıl alakalı?
istanbul adamı bıktırıyor gelirsen gitmek gidersen gelmek istemiyorsun dışarda biraz yalnız zaman geçir yada ulaş bana TERAPİ yapayım sana :p börek açamam
bu baya bildiğin panik atak gibi duruyor, arkadaşımda da ilk ataklar vapur yolculuklarında başladı, sonra giderek kalabalık içinde, otobüste hatta insanların iç içe oturduğu her türlü kapalı ortamda olmaya başladı, çarpıntı mı tansiyon düşmesi mi vs. derken fiziksel hiç bir şey çıkmadı.stresli bir dönemden geçmek falan tetikleyici olabiliyor, imkanınız varsa bir doktora gidin.
hocam psikolojiyi de fizyoloji tetikler sen bi daha o dediğin hallerde binme uçağa.
Konu ile ilgili herhangi bir deneyimim olmadığı gibi doktor falan da değilim. Sağdan solda duyduklarımdan yola çıkıyorum, bana panik atak gibi geldi. Bildiğim kadarıyla bu sorunun da çözümü yok. Ama illa ki geçirdiğin krizlerin bünyende yaratacağı etkileri azaltacak çözümler vardır. En kötü uçağa binerken sakinleştirici alırsın.
İster depresyon olsun, ister klostrofobi, ister panik atak, illa doktora git. Psikkolojik sorunlar bünyede hasarlara yol açıyor sonuçta.