Sokakta muhabir görünce kaçmaya başlayanlar (son olaylar hakkında bir şey düşünemiyorum çünkü sizden öğrendim, acaba ne uydursam)
Bu gruplardan mısınız?
kameradan nefret ediyorum.sokakta görsem yolumu değiştiririm.bazıları da atlıyo kameranın önüne.
rezil olmak mı bilmem ama izleyince pişman olmamak için korkanlardan,kaçanlardanım.
Medya çok sikik bir şey oldu artık, o anlaşılmıyor. insanlar işlerinde profesyonel olarak tanıtım, ya da bir amaç için medya'nın önüne atlar.. ha burada salakça el sallayan kekoları söz etmiyorum. genel tanı bu. ;) hiç bi' kamera fobisi olmayanlar bile bu düşünceyle çıkmak istemez..
edit: keko derken öyle değil, tuhaf davranan, ergenik ya da salakça hareket eden türler. ;)
Yok ben öyle değilim ama ben de aşırı heyecanlanırım mesela. Yani hiç çıkmadım daha önce bi yarışma programına falan ama çıksam parkinson hastası gibi titrerim büyük ihtimalle.
kamera görünce kaçanlardan ve yarışmalara öldürsen başvurmayanlardanım, evet. ben fotoğraf makinesi görünce de kaçıyorum mesela. o yüzden pek fotoğrafım yoktur. koskoca eğitim ve öğretim hayatım boyunca çekildiğim fotoğrafların sayısı toplam 10'u geçmez. o da zorla çekilmişimdir ve mezuniyet fotoğrafıdır onlar da.
nedenine gelecek olursak kendimi izlemeye ya da fotoğraflarıma bakmaya dayanamıyorum.
yarışma programına katılırım ama şöyle katılırım sadece milyoner'e ve kelime oyunu'na. insanların görüşü ve toplum algısı umrumda olmadığı için daha doğrusu utanma gibi bir kavram hayatımda olmadığı için sıkıntı yok, korkmam.
muhabir görünce kaçmam fakat soru sorarsa yardımcı olamayacağımı söyler yoluma devam ederim. fakat bu işe üni öğrencileri soyunduysa elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım.
evet hacı yanlışlıkla dilin sürçse veya bi anlık dalgınlıkla çok basit bir soruda elensen tamam koca ülkeye rezil oldun, ülke 2-3 güne unuturda arkadaş çevren kolay kolay unutmaz ve her fırsatta alay konusu olursun, özgüvenin kaybolur.
o yüzden bırak yarışmayı çıkmayı, yolda kamera görsem başka sokaktan giderim herhalde.
bir özgüven kolay oluşmuyor.