Normalde bu tarz şeyleri özgün olması acısından kendim hallederim ancak su ara feci bir tükenmişlik sendromu yaşıyorum. Boş teneke gibiyim. Ve kız arkadaşımı biraz ihmal ettim, kabahatliyim yani. Şiirden hoşlanır, özür mahiyetine bir dirliğe ihtiyacım var ve aklıma hic bir şey gelmiyor, bildiğiniz bir şairden öneride bulunabilir mısınız?




 

cemal süreyya- sevda sözleri ;)

sphagetti

özdemir asaf - çiçek senfonisi

şiir isterseniz;
pablo neruda - yol (okunmuşu: soundcloud.com) (biçilmiş kaftan)
edip cansever - yerçekimli karanfil
turgut uyar - bütün pencerelerde bekleyen benim
orhan veli - anlatamıyorum
özdemir asaf - lavinia

papillon7
1

mobil görünümden çık