neyse, siz bu tur seyleri umursamamayi basarabiliyor musunuz?
Kendileri mutluysa niye üzüleyim ki? Ha sağlık sorunu olan bi tanıdığım illa da oruç tutacağım dese ve tutsa üzülürüm tabii de böyle bi engel olmadığı sürece umursamam.
öncelikle inandığın her neyse sabır versin. bir tane numunelik gelmiş, diğerleri de gelecek belli ki. inanmayanların sürekli atom parçaladığı ya da günah işlediği sanrısı kötü bir şey tabii... adam 7/24 sevişebilse müslüman olmayacak herhalde.
neyse. üzülüyorum ben de, evet. böyle cennete gideceğiz diye sevinmeleri, uğraşmaları falan anlamsız geliyor. ama daha çok, nefret ediyorum. en "normal" olan annem. diğer akrabalardan tiksiniyorum.
bildiğin devlet memuru badem bıyıklı "gelsene mübarek" adamları hepsi. kadınlar desen ayrı beter. nefret ediyorum ben açıkçası, üzülmekten çok.
Ben oyle temel seyleri yapanlara degil de cuma ezani saatinde anlamini bilmeden arapca kuran okuyan adama falan biraz uzuluyorum. Anlasa ona da uzulmem.
yoga kimi insan için epey güzel bir bedensel faaliyet, psikologların neden bundan mahrum kalması gerektiğini anlayamadım. fiziksel durumun ruhsal durum üzerinde etkili olduğunu bile kendileri deneyleyip kanıtlıyor.
bir de insanlar hayatını boşa harcıyor ve sen onların hayatını boşa harcadığına üzülerek şu an akmakta olan hayatını boşa harcamıyor musun? ayrıca namaz kılan normal vatandaştan bişey olmaz, allah bunu yok etmemizi emrediyor, destekliyor diyen, katilliğine, osuna busuna din kılıfı geçirenlerle ilgili travmalar yaşıyorum ben. yoksa (sağlıksız şekilde) oruç tutarak vücuduna eziyet edene, sigara içerek, ya da daha başka şekillerde eziyet edenden daha fazla üzülmem doğrusu.
Uzulmek ne alaka hafiz? Bosa gecirmek falan? Goren de tanrinin yoklugu ispatlandi zannedecek. Yokluk ispati he.
onlara anlatmayi denersin ama olmuyorsa olmuyordur. Radikal kararlar alamayabilir herkes.
ben uzulmuyorum. Buradan bakinca sevimliler hatta.
onlar da emin ol senin için aynı düşünceler içerisindedir ve üzülüyorlardır. boşa hayatını harcıyor yazık lan diyorlardır. bi de ailense bunlar anne baba yani emin ol senin üzüntün onlarınkinin yanında sıfır kalır.
sonuç hayat bu dostum. kimse için üzülme. elinden gelen en iyi şekilde açıkla kendi düşüncelerini. kabul eden eder etmeyen etmez. gerisi de seni bağlamaz.
sanane olum. kim neye istiyorsa ona inansın. çevrede inançlı insanlar gördüğünde rahatsız olmanın ve üzülmenin sebebi içindeki şüphe olur. herkes bir şeylere inanıp içindeki boşluğu dolduruyor. peki sen?
vicdanını ve insanlığı bırakıp ikinci üçncü... yüzüncü plana alan, olaylara "din olmasa anama bile hallenirdim" şeklinde bakanlar, "okunmuş pirinç" tipi şeylerden, sakaldan hırkadan türbeden medet umanlar, yoksulluk ve sefalete "tanrının adaleti" diyebilme yüzsüzlüğünü gsterenler... Bir de "dinsiz"liği sevişebilme özgürlüğü olarak görenler daha çok mide bulantısıyla üzülme karışımı bir his uyandıryor. Ama mide bulantısı ve tiksinme ağır basıyor.
Namaz ya da yoga niye üzüyor hakkaten anlamdım bir de, kimseyi etkileyen bişey değil ki kendisi hariç.
Müslümanım bu arada, ne farkediyorsa.
@hepiniz oleceksiniz: iste mesela ayni senin yaptigin gibi, benim icimde bir bosluk oldugunu dusundukleri zaman ona da uzuluyorum.
@dafaiss: namazi saymamin sebebi su ya namaz kilan insanlar tum gunu namaza gore planliyor icgudusel olarak. surekli bir "dur ikinci okunacak, aman aksam kacacak" ruh hali. bana zarari yok yani ama tanidigin bir insan gozunun onunde kaziklaninca uzulursun ya, onun gibi bir sey.
aslında o zaman biraz mantıksız bakıyorsun; namaz için kaza namazı muhabbeti var, ikincisi dediğin biçimde obsesif planlamayı herkes yapmıyor; o daha çok onu yapanın karakteriyle ilgili.
yoga için niye üzülüyorsun bir de? Hadi namaz için öyle dedik vakit gününü ayarlama vb. ; yoga için bildiğim kadarıyla öyle bişey sözkonusu değil, daha doğrusu o kadr katı bir vakit anlayışı yok. Yani senin kitap okuyarak, dışarı çıkarak... geçireceğin vakti psikoloji okuyan arkadaşın da meditasyonuna ayırıyor, kendi tercihi ve bir şeyleri ihmal etmesine neden olmazsa (yukarıdaki obsesiflik meselesi) üzülünecek hiçbir yanını göremiyorum.
yoga'nin fiziksel kismi ile sorunum yok da, bunun bir de ruhsal yani yok mu? oyleyse namazdan ne farki var ki? yani tamam hayati o kadar kisitlamiyor da, boyle bir seyden medet ummalari biraz komik geliyor.
ted.com da bir konuşmada insanın aldığı pozisyonların kortizol yani stres hormonu seviyesindeki etkileri anlatılıyor, yani gayet ruhsal bir durum, ha ruhani olur olmaz benim yazdığım o değil. ruhsal rahatlama ile manevi rahatlama arasında bir fark var mıdır onu da bilemedim şu an.
yatmadan yazayım dedım dayanamadım.
hacıt bu kadar bılım meraklıysan bıraz da benefits of spiritual practices on well being gıbı seyler oku, ne bılıyım gıt varoluscu felsefe de oku. uzulup kendını buralarda helak etmeden once.
quality of utility baglaminda degerlendirerek ne faydasi olursa olsun anlamsiz buluyorum ya.
varoluscu felsefe de okudum tabi. uzuluyorum deyince kendimi helak ettim zannedilmis sanirim. yani boyle aklima gelince veya bu tur bir sey gorunce "yazik lan... neyse ne dusunuyordum ben..." oluyorum.
"that doesnt make any sense" diye bağırma noktasına gelmişsen önce kendine üzülmelisin.
başarmaya uğraşmıyorum, zira üzülecek bir durum yok. size sıkıntı gelen olnlara gelmeyebilir. düzensiz bi' adam namaz vakitleri sayesinde disipline olup faydasını görebiliyordur. oruç tutan biraz sıkıntı çekse de gönlü rahattır vb.
bağırasınız gelecek kadar takacak ve travmatik bi' mesele yok sanki.
herkes nasıl mutluysa öyle yaşasın diye bakıyorum ben olaya.
ama yaşayışınıda getirip kimseye dayatmasın.
aksine arkadaşım namaz kılacam abdest almam lazım ama su yok desin, 10 km ötede su olduğunu bilsem gider getiririm ona yeterki huzurlu olsun.
ama ya sen neden inanmıyon veya gel sende namaz kıl derse bir tarafına girerim.
kimseyi sorgulamıyorum inanç konusunda.
-neden inanıyorsun?
veya
-neden inanmıyorsun?
gibisinden soruları sormam asla.
nasıl mutlu ve huzurluysa öyle yaşasın.
sevdiğim bir insanın mutluluğu ve huzuru beni de olumlu/olumsuz etkiler.
yakın çevremde nedense ne oruç tutan var nede dini vecibeleri yerine getirenler. ama olsaydı ben de üzülürdüm onlar adına ama yapcak bir şey yok onlar kendilerini böyle iyi hissediyorsa
bana benzemeyen şeylere acıma ve nefret ile baktığım zamanlar oldu.
Ama ne zaman ki cücüklükten çıkıp biraz insan oldum değişti herşey
Bu hayatta insanların tutunduğu şeyler farklılık gösteriyor evet
yok ya, niye üzüleyim? neticede, kendi iradesiyle yaptığı bir şey.
ancak ola ki bir zorlama vardır; işte orada üzülmek gerekir elbet; ancak onun yanında tepki de göstermek gerekir diye düşünüyorum.