Meditasyon yap? Ama böyle yogalı mogalı, entelli dantelli yapma. Nefret ediyorum yoga merkezlerinden. Samimiyetsiz, meymenetsizler! Neyse, sen meditasyon yap.
Edit: Benim de bu tarz bir çok nevrotikliğim var, eğer bir şeyleri zekaya veya yaratıcılığa bağlasam ya delirirdim ya iğrenç bi narsist olurdum herhalde.
Ayni problem bende de fazlasiyla var. Cozumu varsa rica ediyorum benimle de paylasin. Magduruz :(
Aslinda da vinci olayi da hosmus ya :)
bende de var yillardir. kafa hep bir seyle mesgul, dikkati odaklayabildim cok az sey var. dusenme olarakta cok ileri gitmeye basladim, onlem almaya calisiyorum.
egitim hayatimda basarisizla sonlandi bu sebeple.
da vinci'yi kaale almayalım lütfen, o bir hata yaptı diye biz de yapacak mıyız?
ben şu anki halimden memnunum da biraz, her an her an gözümün önüne bir şeyler getiriyorum, devamlı olarak projelerim var falan ama hiçbirini tamamlayamadığım için bir değeri de olmuyor. hatta eğitimimi de nolan'ın söylediği gibi olumsuz etkiliyor. dizginleyebiliyor olsam bunu ne şukela olurdu.
meditasyon benim gibi bir uzakdoğu hayranına verilebilecek en güzel tavsiyeydi sanırım. hiçbir bilgim yok, orası ayrı. ne yapmak ne etmek gerekir?
İstersen yıllar önce çevirdiğim bir metni vereyim. Ama önce ne durumda bakmam lazım, kesin çok saçma gelecektir bazı yerleri.
Edit: Çok kötü çevirmişim o zaman, ama idare eder gibi. Aslında bunu okumak yerine daha iyi bilgiler bulabilirsin. Gnoxis gibi parapsikoloji sitelerini dolaşabilirsin ama sırf zihnini rahatlatmak için olduğundan pek önermem, zira biraz manyak vatandaşlar var orada.
Neyse yollayayım.
1- okumaya başladığım herhangi bir paragrafta ya da köşe yazısında kendimi kaybedip " ne okuyordum lan ben" diyerek defalarca başa dönüyorum.
2- biraz önce hattımda ne kadar lira kaldığını öğrenmek için aradığım telefon operatörünün mesajını tam 5 kere tekrar ettirdim ve ne dediğini tam 5. seferde farkedebildim. bir yandan başka bir şey okuyordum ama onu da tam anladığım söylenemez.
3- bazen gün içerisinde kafamın kazan gibi olduğunu hissediyor, yorgun düşüyorum. bir konu üzerine tamamen odaklanmak bazen ölüm gibi geliyor.
bu belirtiler dikkat dağınıklığı kategorisinde değerlendirilebiliyorsa ben de sizdenim. etkili çözümleri ben de bekliyorum.
yarım bıraktığınız işler, içinize sinmeyen işler mi? yoksa süre sıkıntısı yüzünden mi yarım bıraktınız? ya da süre sıkıntısı yoksa -ki vardır elbet-, birini bitirmeden diğerine mi geçtiniz? bunların haricinde odaklanmanız gereken şey cidden ilgi alanınızda mı?
şöyle açıklayayım:
içime sinip sinmemesi önemli değil. bir tablo yapıyordum mesela, o kadar hevesliydim ki, hala da hevesliyim, ama şimdi yazdığım kitapla ilgili aklıma fikirler geldi ve buna başlamaya karar verdim. sonra bir anda bir telefon uygulaması tasarladım ve yardım edebilecek arkadaşlarıma bundan bahsetmeye başladım. kitap da, tablo da gayet ilgimi çeken şeyler ama ikisi de geri planda kaldılar, şu anda uyg... uygulama mı, hayır şu anda çizgiroman hazırlıyorum, uygulama nereden çıktı!
durumun özeti budur.
elbette ki ilgimi çekmeyen şeylere çok çok daha az odaklanabiliyorum ama çok da farklı değil sanırım durum. süre sıkıntısı olup olmaması da fark etmiyor pek fazla, ha ama şöyle bir şey var ki atıyorum üç günlük bir iş için dört günüm varsa direkt "yetişmeyecek bu ya" kafasına girip odaklanamamama odaklanamama katıyorum. sürenin böyle bir etkisi var, ihtiyacım olandan çok fazla sürem yoksa sıkışmış hissediyorum (bunu biraz da garantici kişiliğime bağlıyordum).