iki elimle kafasından tutup dizimi hunharca suratına geçirdiğimi hayal ederdim
Yuzerim.Rahatlatiyor,unutturuyor..
sinir olurum ama sonra, insan olduğunu düşünürüm. insanlar çoğu zaman adi olabiliyor. karakteri öyle olabilir. bu beni bağlamaz. kendimi soyutlar muhattap bile olmam. ona sinir olup hınç peşinde koşmak ona değer vermektir.
kendimi yıpratacak kadar değer vermem herkese. ancak buna değecek kadar hayatımın önemli bir parçası olmalı..
ben genellikle sinirden çatlayana kadar kartışıyorum. artık elim kolum titremeye başlayınca eh şeter ulan diyip çıkıyorum :/ ama sonuçta beni bu denli sinirlendirebilecek kişi sayısı azdır zaten bu benim onlara tanıdığım bir yetkidir.
