ömrüm boyunca iki öğün yemekle yaşadım. sabah kahvaltısı yapmaz öğlen kesin yer akşam belki yer belki yemezdim. ama belki bu düzensiz beslenmeden ötürü belki hareketsizlikten ideal kilomda değilim, kesinlikle kilo vermem gerek. üç gün önce diyet niyetine kendi kafamda uydurduğum bir programa başladım ama o da ne? gözümden eklerler, pilakiler, kebaplar, dürümler allah allah bir dünya yemek geçiyor. ekler mesela iki gündür yediğim eklerin haddi hesabı yok ki hayatta aradığım bir tatlı çeşidi değil. normal akşam yemeğinden bu yana iki posta daha bir şeyler yedim ve bir paket susamlı ülker hüplettim. yediğimden zevk/tat almıyorum hatta şu anda midem felaket bulanıyor. ama kendimi durduramıyorum. irade puf oldu. nedir ki bu olan biten bana. bünyemde bir şeyler ters etki mi yaptı ne oldu ki? ne yapayım ne telkin edeyim kendime de sonlandırayım şu olayı?
sinir, stres ya da bastırılmış cinsel arzu, istek varsa olabiliyor. bir kendinizi inceleyin, ne değişmiş hayatınızda, bir derdiniz mi var?
çok büyük ahkam kesmemeyim ama:
ben fazla kilosu olan bir insan değilim. ama ne zaman aklımdan şöyle bi"ya bak yaş 30 oldu, dikkat etsen iyi olur abur cubur, hamurişi filan yeme artık" gibimsi ufacık bişey geçsin..anam anam..sanki kıtlıktan çıkmış gibi yemek yiyorum..bu neyin kafası bilmiyorum ama öyle..Allah korusun diyet yapmayı düşünsem demek obez olacam.
psikolojide bi karşılığı vardır belki bilen yazar :)
evet, şu zamana kadar yaşadığım/yaşayabileceğim en stresli dönemdeyim.
vücudumda bile garip şeyler ortaya çıkmaya başladı.
ne yapmalı peki? nasıl üstesinden geleceğim bu durumun..
@niye haklısını var öyle bir psikoloji de. o da olabilir elbet ama sanırım esas problemim stresten ötürü.
birileri kilo almaktan korkarken ben kilo alamıyorum adaletini sevdiğimin dünyası
terapi işe yarayabilir. tek başına anti-depresan, vs. stresi önleyemiyor maalesef. ya da yoga, meditasyon gibi bir şey deneyebilirsiniz, işe yarıyor. bol bol kitap okuyun zamanınız varsa, ama depresif, acıklı şeyler olmasın. insanın içini ısıtan hikayeler olsun. mümkün oldukça sizi mutlu eden şeyler yapmaya ve insanlarla zaman geçirmeye çalışın. maalesef stresin genelgeçer, tek bir çözümü yok. kendi dermanınızı kendiniz bulacaksınız.