Ama acayip bişi yapıyor kedi, kafasını çamaşırlarıma gömüp tırnaklarını çıkarıyor, hani ağaçlara falan tırnaklarını sürterler ya, onun gibi. ama kafasını gömüyor bu yiğido. sevmeme de bi müsade ediyo uyuyo kolumda, bi kafası atıyo elimi yüzümü tırnaklıyo. dışarı çıkarınca da kapıyı tırnaklıyo "taam aç ya taam, şakaydı taam" der gibi.
işin kötüsü 14 m2 bir evde (ev demiyim, konteynır) yaşıyorum ve işten 8 gibi gelip sabah 8'de çıkıyorum. yani kediyle ancak günde 2-3 saat ilgilenebilirim, ounun dışında hep yalnız olur 12 saat'e yakın, bazı günler daha fazla. bu yüzden alıp ona hayatı zehir etmek istemiyorum, etraf park bahçe dolu.
n'apiyim ya ben? içim acıyor kapıyı tırmalayınca.
bakamayacağından eminsen bir daha hiç bir şekilde içeri alma(altın kural) ve evinin çevresinde yiyecek içecek bir şey verme. gel zaman git zaman alışır bir daha uğramaz zaten.
yok o kadar beklemeye gönlüm el vermez diyorsan tut ensesinden araba varsa araba yoksa yürüyerek 500 metre kadar uzakta bir yerlere bırak.
uzaklaştırmak çok sağlıklı değil aslında orada sizden önce kurulu bir düzeni olabilir. ancak evin kapısına kadar gelince yemeğini alıp dışarıda verin. eve almayın. girerse kızdığınızı gösterin. Ama şiddetle değil sesle. zamanla yemeği verdiğiniz yere alışır yine görürsünüz yiğidonuzu eve girmemeyi de öğrenir bu şekilde.
denendi, başarılı olundu ama kediden kediye fark olabilir.