Heyecandan mıdır nedir eksik yazmışım. İş yeri ortamından bahsediyorum :)

Koşarak uzaklaşıyorum


kaçar ağlarım. başka bir yol bulamadım.


karşıdakinle enerji paylaşarak; muhabbete aktiviteye dahil edip aktif sorularla karşı tarafı aktif tutup biraz ateşleme yapabilirsin. yok enerjiyi kabul etmiyosa kendi enerjini korumak adına kendini mutlu edicek şeyler yapıp karşıdakini sallamayacaksın, son çare olarak da bi işim çıktı vs kaçıcaksın.


Yok say. Hani üst katında tepinen komşu çocuğu gibi düşün. Sinir oldukça sesler kulağında daha da büyür, duymazdan gelmeye alışırsan, bir müddet sonra çok ekstrem bir ses olmadıkça fark etmezsin ya hani; onun gibi işte.


Yüzgöz olup ben onlarla dalga geçmeye başlıyorum. Jeneratöre dönüyorlar. Beni besliyorlar.


Ben bu tiplere yapacak birşey bulamıyorum. Büyük bir firmadaysan canını çok sıktıysa arada telefonunu arayıp çaldır, kapat daha da fitil olsun.


Uzaklaşıyorum, bi daha bulundukları ortama girmiyorum, girmek zorundaysam yok sayıyorum. Yokmuş gibi yani. Enerji kolay edinilen bir şey değil, sağlıklı ruh hali de aynı şekilde. Zor şeyler bunlar, kaybedemem kolay kolay.
