Üniversiteyi 2 ay sonra bitiriyorum. Taze de sevgiliden ayrılınca bu ikisi voltran oluşturdu ve depresyona girdim. Bana öyle geliyor ki sanki üniversite bittikten sonra arkadaş edinebileceğim hiç ortamım kalmayacakmış gibi. İş arkadaşlarıyla düzgün dostluk kurulmayacağı zaten çok yaygın bir görüş, hadi olsa da 1-2 tane. Üniversiteden sonra hayat harbiden o kadar kötü mü lan? Herşey boka sarıyor mu gerçekten? Yalnızlıktan geberir miyim? Sevgiliden de ayrılmışken, önümdeki hayatta yeni arkadaşlar edibileceğimden bile şüpheliyken, kafama göre bir kızla karşılaşma ihtimalimi türkiye gibi bir ülkede %0.00000000....1 bile görmüyorum zaten. himym gibi barlara gidip yardırmak diye birşey de yok ki anasınısatayım. neyse mesele o değildi. Sorum şu hani, üniversiteden sonra hayat hakikaten korktuğum kadar rezil mi? Gerçekten bu kadar yalnızlaşacak mıyım? Tamam şimdi de arkadaşlarım falan var ama hiç yeni insanlarla tanışacak ortamım olmayacak mı? Olursa nerede?
Çevremden mezun olan arkadaşlardan gördüğüm kadarıyla mezun olduklarında daha mutlu oldular.Üniversite de kızlar bir tuhaf zaten.Yaş ilerledikçe seçicilikte azalacağından sevgili bulabilme konusunda sıkıntı yaşamazsın.Üniversite bir bok yapamayan mal tipler bile iş hayatına atılınca taş gibi hatunları götürmeye başladı.
Bence korkman gereken evlen baskısı..onu aşabilirsen dünya sana güzel.
Benim mezun olan istisnasız tüm arkadaşlarım depresyonda. Çalışan 'ulan bu muydu yani, kendime hiç vaktim kalmıyor' diye depresyonda, iş bulamayan 'keşke zamanında daha çok kursa falan gitseydim' diye kafayı yiyor, baba parası yiyenler de 'abi inanılmaz bi boşluktayım' diye çıldırıyor. Arkadaşlıklar da ilk bi senede acayip koptu, resmen görüşemiyorum adamlarla genelde çalıştıkları ve kendi dertlerine düştükleri için. Belli bi süreden sonra her şey rayına oturuyor ama gördüğüm kadarıyla hiç bir şey de eskisi gibi olmuyor :) Artı evlenme, askerlik ve iş bulma gibi mahalle ve aile baskıları her şeyi alt üst ediyor.
Yani bir yerden yeni birileriyle tanışacak sosyal beceriyi üniversitede kazanamadıysan, işin zor olacak evet.
Boyle karamsarliga devam edersen enerjini hepten kaybedersin. Ben universite mezunuyum. Su an universiteden gorustugum sayili arkadasim var hatta yok denecek kadar az. Calisma ortaminda cok arkadas edindim. Onlarla gorusuyorum. Gayet mutluyum. Uni.de ben de sevgilimden ayrilmistim. 4 yildir bir iliskim var ve cok mutluyum. Pozitif dusun biraz hayati 1 kez yasayacaksin :)
mezun olduktan sonra yaşayacaklarına bağlı olarak kişiden kişiye değişir elbette.
ilk bir yıl öğrencilikten çıkmaya alışmayla (öğrencilik çok güzeldi lan'la) ve düzen kurmaya çalışmakla geçer muhtemelen. düzeni oturtma aşaması sancılı olabilir elbette. ama oturtabilince gerçekten güzel!
arkadaşlık da sevgililik olayı da bitmiyor. arkadaş açısından eskilerle de devam edilebilir. sevgili konusunda şahsi görüşüm beklentilerin değiştiği ve yeni birinin daha iyi olacağıdır ayrıca...
severek olmasa da, çok yakınmayarak yapacağın ve sosyalleşebileceğin kadar kazanabileceğin bir işin olursa hayatında yeni ve güzel bir sayfa seni bekliyor demektir. şimdiden hayırlı uğurlu olsun;)
Bence üniversite sonrası hayat daha bile güzel. Benim de üniversiteden görüştüğüm kimsem yok ki tüm arkadaşlarım ya liseden ya da bir şekilde arkadaş ortamlarında tanıştığım tipler. Bana kalırsa bu kadar ümitsizliğe düşme. Her anın kendine has güzellikleri var. Şimdikinin tadını çıkar. Sevgilinin de biri gelir diğeri gider. Daha yaşın genç, şu an 'işte bu' sandığın kişiyle yaşadığın ilişkiye belki 1 sene sonra güleceksin. Ne bileyim, şimdi kendimi düşünüyorum da o zamanlarda çok sevdiğimi sandığım insanı şimdiki sevgilimle kıyaslıyorum da, sevmemişim diyorum. Hayat güzel kısaca yeter ki pozitif ol.