platonik aşık olduğum insan evladı tarafından sürekli terslenip, sevilmeyince bu gün itibariyle o benim herşeye rağmen sevdiğim suratında "iyi bok yedin" ifadesini görünce nefret ettim. o aşk ve nefret arasındaki ince çizgiyi aştım. ölesiye nefret ettim ondan bu gün. ama şimdi o hissimin anlık öfke olduğunu anlıyorum. insanlara karşı bu kadar samimi olan bir insan bana karşı, ona söylediğim bir cümleye ciddi ciddi "aferin madalyanı takarlar yarram" diye cevap verebilecek kadar bana düşman. rahatsız etmek, aptallık yapmayı bırakın beni hiç sevmediğini bildiğim için belki mutlu olur, ya da bana acır da insan yerine koymaya başlar diye diye günlerdir bir kelime bile konuşmuyorum. ironi ise bu şahsiyet benim dış görünüşüm dışında benim hakkında hiçbir şey bilmemesi. beni tanıyan arkadaşlarım hep iyi yönlerimle tanır. kötü yönlerim kesinlikle vardır ama bunlarla tanınacak kadar kötü yönüm yok. o bana karşı sonsuz bir sevmeme (nefret değildir belki tam olarak) ben ise ona sonsuz bir sevgi duyuyorum. sizce bu insan bir şans daha hak ediyor mu? insanları böyle yargılayan biri için bir kere daha denemelimiyim?

edit: bahsettiğim kişi hatun şahıs bu arada.


 

başlamadan boka sarmış. hayır gelmez o işten.

shedracon

dış görünüş beğenilmiyorsa harbiden olmuyor ama. yani bunun çirkinlikle de alakası yok mesela öyle çirkin çiftler görüyorum ki kenara geçip kusasım geliyor ama demek ki birbirlerine güzel geliyorlar. bence sen herkes gibi aramaya devam. tek kişiye takılmak gerçekten aptallıkmış ben onu öğrendim.

yeni dunya duzeni

cinsiyetin ne ?

yapma volkan is back

benim başımda böyle bişi var evet. karşı tarafla bir kelam etmemekteyiz. neden muhabbet kesildi bilmemekle beraber her gördüğümde heyecanlanıyorum.
2 yıldır hiç aynı derste bulunmadık. bu dönem 3 derste aynı sınıftayız.içim gidiyor. ben ne yapayım? baksan bakamıyorum konuşsan konuşamıyorum. ne bileyim ya. evet hala çok hoş amaaaa :(

indescribable

yahu ne şansı dostum? neyin şansı? şans ne? adam/kadın için senin şans dediğin şey hiçbir şey ifade etmiyor belli ki, salla gitsin desem de inanma niye çünkü ben de bu söylediklerime inanamıyorum ama doğru bu ne yazık ki :(

isildur

sev/iş/mek için ilkin birbirinden nefret etmeli insan. senin labirentinim ben. - nietzsche
en azından sana bir şey hissetmesine sebep ol. nefret daha kolay meselâ ;)

yapacakbirseyyok

o iş olmaz

girl in a coma

buyuk ihtimalle hayir gelmez, "ama sanirim ben olsam, benimle derdin ne tam olarak, ona gore bir daha rahatsiz etmiyim" gibisinden bir girizgah ile muhabbet acip durumu ogrenebilirsin. zira sana neden gicik oldugunu, anlattigin kadariyla cozemedim. ortada sanki bir yanlis anlasilma var gibi. onu coz, sonra aksiyon al.

tmesut
1

mobil görünümden çık