ikiside ölçülü olmalı bence bir süre normaliteden bıktığında sarhoş takılırsın
sonra ondan da bıkar normaliteye dönersin.böylelikle monotonluğu ortadan kaldırırsın.farkılıklar hayatı güzelleştiriyor.
baudelaire amcamız vermiş en güzel cevabı bence;
"Sarhoş olun!
Ama neyle? Şarapla, şiirle, ya da erdemle, nasıl isterseniz. Ama sarhoş olun.
Ve bazı bazı, bir sarayın basamakları, bir hendeğin yeşil otları üzerinde, odanızın donuk yalnızlığı içinde, sarhosluğunuz azalmış ya da büsbütün geçmiş bir durumda uyanırsanız, sorun, yele, dalgaya, yıldıza, kuşa, saate sorun, her kaçan şeye, inleyen, yuvarlanan, şakıyan, konuşan her şeye sorun, 'saat kaç' deyin; yel, dalga, yıldız, kuş, saat hemen verecektir karşılığını: 'Sarhoş olma saatidir. Zamanın inim inim inletilen köleleri olmamak için sarhoş olun durmamacasına! Şarapla, şiirle, ya da erdemle, nasıl isterseniz.'"
''ne sarhoş,ne ayık bir hal var ya?en güzeli öyle yaşamaktır.'' hayyam'dan gelsin.
2 bira içtim mi, olmak istediğim adam oluyorum.
kaygılardan biraz olsun uzaklaşacak kadar sarhoşluk iyidir.
@lunker: yanına bir adet viski dolu cep matarası almayı akıl edemedin mi?
Cevap: çakırkeyf hayat, cidden.
yok yav ne riski.
merak etme o da çabuk çakırkeyf eder, sen bir dene de.