Sözlüğün sözlüklüğünün kalmadığı şu günlerde duyuruculardan 1-2 enteresan hikaye çıkarayım bari.
Hiç "keşke o an şöyle deseydim" dediğiniz hikayeniz var mı? Şimdi hatırlayınca istediğinizi söyleyemediğinizi farkettiğiniz, içinizde kaldığı, ya da söylediğiniz ama keşke söylemeseydim dediğiniz falan. Anlatın dinliyorum.
Erasmus yaparken bi kızla tanışmıştım estonyalı. Kızla biz 6 ay sevgili gibi takıldık, ayrılma zamanı gelmeden bir ay önce kız bana benimle gel demeye başladı. estonyaya gedicekmişim evlenicekmişiz oranın vatandaşı olucakmışım falan filan.
ben burda hukuk okuyodum araştırmıştık orada dil işini hallettikten sonra bir üniversitenin hukuk fakültesine geçebiliyordum vatandaş olmam yeterliydi. hayır dedim ülkeme dönücem. KAFAMA SIÇAYIM.
şu ana kadar yaşadığım her günü saati saatine anlatmam gerekir cevap verirsem.
normal şartlar altında girişken, sosyal bi adam sayılırım ama bende de yüzlerce vardır. özellikle karşı cinse yaklaşırken zorluk çektim epeyce, hala da bi çekingenliğim var üstümde. 'benden beklendiğini bildiğim' ama söyleyemediğim çok cümle var maalesef.
işin kötüsü yaş oldu 23 hala da oluyo :)
