kalmayacak, buğday olacağız.
Neyi soruyon la? Düşünüyorsan elbette varsındır ama ne olarak var olduğundan asla emin olamazsın. Belki bilgisayar programısındır, belki bir robotsundur, belki hiç haberinin olmadığı bir varlıksındır ama bilemezsin ne olduğunu asla.
Olay ölmekten korkmaksa aynı seninki gibi klişe bir sözle cevap vereyim: "Ölüm varken ben yokum, ben varken ölüm yok." Takma bu kadar.
şimdi bir mantık bir de ruh cevabı olmalı bu sorunun. biz hangisini yeğliyorsak zaten hayatımızı ona göre yaşamıyor muyuz?
mantığa uygun olan cevabı bizi tanıyanlarla beraber yaşarız, sonra yaptıklarımızla yaşarız. bir şey yapmamış sadece yaşamış ve ölmüşsek bizimle birlikte yaşayanlar da, onların çocukları ve ikinci alt dal insan ırkı da yeryüzünden silindikten sonra bize dair hiçbir şey kalmaz. bir şeyler yapmışsak onlara ulaşılır, artık ne kadar önemli ve insan hayatına dokunan bir şey ise o kadar hakkımızda araştırma yapılıp konuşulur, insanların aklında ve yüreğinde kalır belki de yer ediniriz.
ruh cevabına buradan ilintili geçecek olursak, kesin kaynağını hatırlamıyorum ama dini kaynaklarda söylediğimiz her sözün göklerin katmanlarında yer aldığı ve bunların kaybolmadığını söylenir. ruhumuz gibi o da kaybolmaz, biz de insanlara dokunuruz. ruhumuz var olur ama insanların gönüllerinde ve ruhlarında yine çalışkanlığımız ile verdiklerimizle hatırlanırız.
Zaman ve mekan kavramının dışına çıkamayan yetersiz insan aklını boşuna yorma, bunlar seni aşar. Bu formların üstünde olan en üstün zekaya sahip olan tanrına güven, ya da güvenme senin tercihin kardeşim
bindokuzyüzbilmem kaçtan önce sen "yoktun".
Bu soruyu belki ilk soran, sen daha düşünemez yaşlardayken, seni sonradan tanıyan ve dünyaya gelmene vesile olan annen baban olabilir. Yoktu var oldu ve yokluktan düşünen bir varlık oldu.
ikibin bilmem kaç yılından sonra yok olsan çok koyar mı ?