Bu arada evimizde bir beta baligi ve iki su kaplumbagasi da yasamakta,sanirim alacagimiz kedi onlara bir zarar vermez,ozellikle de baligimiza?
verir.
ben kedi beslemedim ama tam bir kedi manyağı ve defalarca kedi bakmış birinin sevgilisi olarak şunları söyleyebilirim:
1- balıkları ve kaplumbağayı mutlaka başka odada tutun. huyu suyu ne olursa olsun kedi bu. zarar verebilir. hatta yiyebilir bile!
2- kedi bakmak zordur, sen kedinin sahibi olamazsın o senin sahibin olur derler. bir nebze doğrudur da. kedi canı isterse gelir sırnaşır, kendini sevdirir okşatır, canı istemezse elini bile süremezsin.
3- çalışan insanlarsanız 2-3 aydan ufak yavru almayın. zira 2 aydan küçük yavru kediler kendi tuvaletini yapamaz. poposuna masaj yapmanız gerekir. bildiğim kadarıyla kendi kendine mama da yiyemez. o süreçte çok zahmet ve emek ister. gereken ilgi gösterilmezse ölebilir bile yavrucak.
4- kolaylık değil de, güzellik diyeyim; bazı kediler bayaa insan gibi davranabiliyorlar. misal sahibini ağlarken görüp, kucağına atlayıp, patisiyle gözyaşlarını silip mırıl mırıl birşeyler söyleyen kedileri bile duymuştum.
bizimki su kaplumbağalarımızla 4 yıldır yaşıyor. ilk başlarda çok meraklıydı ama hiç zarar verme girişiminde bulunmadı bir kaç kez akvaryumlarından su içti manyak :D şimdi pek umursamıyor onları.
Jediyle yaşamanın zorluğu:
-Sıkılmamasını sağlamak,
-Ona yeni alışkanlıklar kazandırmaya çalışmak,
-Yiyecekleri açık, ortalıklarda bırakmamayı öğrenmek,
-Dışarıda dolaşmasına fırsat yaratmak,
-Yazın açık unutulan camlardan kaçıp gitmesinme sebep olmamak,
-Onların da birer "psikolojiye" sahip olduklarını kabullenebilmek ve ona göre davranmak,
-O istemedikçe ona istediğinizi yaptıramayacağınızı bilmek
-Zaman zaman evdeki bazı şeylerin kırıp dökülebileceğini, bazılarının perdelerle ilgili sorunları olabileceğini bilmek
-Onu eğlendirecek ve enerjisini harcayabileceği çeşitli oyunlar, oyuncaklar bulmak.
-Sağlık giderleri, aşıları ve mamalar,
Düzeltme: "Yediyle" diye yazmıştım, "jediyle" diye düzelttim.
Kedilerden korkmanıza rağmen kedi sahiplenmek istemeniz çok güzel bir davranış.Umarım sokaktan veya sahiplendirilmek istenen yavru bir kedi alırsınız.1.5 aylık olmuş bir yavru sahiplenebilirsiniz.Daha küçük alınması kedinin sağlığı ve psikolojisi için hoş olmayabilir.Evde kedi beslemek,evde bir köpeğe bakmaktan çok daha kolay bence.Ama kedinin de kumunu temizleme olayı var çok pislenirse kumları, gidip saksıya halılara filan tuvalet yapabiliyorlar.Ayrıca benim kedilerimden biri annanemlerdeki kuşa ve balıklara karşı çok meraklı sürekli onları gözlemliyor ama bir zarar vermedi henüz.Yavruyken daha kolay adapte olur bence evinizdeki diğer canlılara.Bir de tabi maması,zamanı geldiğinde kısırlaştırılması ve aşı olayları var.Evinde 5 kedisi olan biri olarak, ne kadar yorsalar da bizi sevgileri,bir mırlamaları bile bütün yaramazlıklarını unutturuyor.İnsanın eve girip onları gördüğünde ne yorgunluğu kalıyor ne de derdi tasası.Bir de unutmadan tek kediyle daha çok ilgilenmek gerek çünkü tek başlarına sıkılabiliyorlar gerçi bebeklik dönemlerinde aşırı hareketli oluyorlar bunu da eklemeden geçemeyeceğim.Zamanla duruluyorlar tabi ama.Şimdiden hayırlı olsun.Bu duyguyu belki tatmamışsınızdır ama kendi çocuğunuzmuş gibi seveceğinizden eminim.Kendimden biliyorum:)