oldukça rahatlatıcı bir duygu, bunu diyebilirim. o bir anlık kendinden geçmeyle eskisinden çok daha dinç oluyorsun.
sonra: uykudan uyanmış gibi.
olmadan: göz kararması, ciddi ciddi yavaş yavaş kararıyor. başınn dönüyor, dengen gidiyor.
çok yorgun, çok sinirli ya da çok uzun süredir moral-enerji hepsi birden göçmüş olmak gerekiyor bayılmam için birkaç defa da yaptım bunları :P
tabi ilkinde bilememiştim bayılacağımı ikincisinde (ve sonrakilerde) biliyorsun. Vücudun sigortayı kapatıyor, bela geliyorum diyor. Gözbebeklerinden, elinin kolunun gücüne, sesine, kulaklarının çınlamasına, dengene, duyma-algılama kapasitene kadar herşeyden belli oluyor.
O kadar zulmettim ki zamanında kendime şimdi bayılacak mıyım yoksa öyle bi şiişştt niye gereksiz dert ediyorsun sen kendine bakıyım diye uyarılıp geçilecek miyim onu bile anlıyorum.
Sonra ne hissettiğin bayıldığında nereye düştüğüne bağlı ! yere düşüp (çakılıp) bi taraflarını incittiysen fena bikaç gün ağrı çekiliyor. Sonrakilerde daha usturuplu düşüyorsun o sıkıntı kalmıyor. Ben beni hastaneye taşıdıklarını filan hayal-mayal hatırlıyorum yani çok öyle dakikalarca tam baygın kalınmıyor ama zaman algın gidiyor tabi. Hastanede 24 saat kadar uyumuşum :P mesela bi seferinde bi kere de 36 saat filan uymuştum (oha!) uyumak gibisi var mı lenn güzel hissediyorsun bi tek nöroloji hocalarını filan uğraştırıyorsun başka kötü bi yönü yok.
elektirik kesintisi
bir kere bayıldım. çok tatlı bir histi. konserdeydik, zaten hafta boyunca yorulmuştum, açlık, susuzluk, aşırı sıkışıklık derken biraz kötü hissettim kendimi. başım çok dönüyordu biraz da midem bulanıyordu öyle bir 20 dakika geçmiştir. rengim mengim atmış arkadaşım telaşlandı yüzüme bakınca. "bir şeyim yok iyiyim çok iyiyim" diyordum en son. sonra böyle bir ben duruyorum dünya fır dönüyor hissi derkeen, önce görüntü kapandı, dönme hissi arttı uçuyormuşum gibi oldu, sonra tıp diye sesler gitti devamı yok zaten.
kalabalıkta fenalık getirmek çok şahane bir şey, o kalabalık açılmış tepeme toplanmış, dehşetli gözlerle bakıyordu. su serpenler başımı tutanlar... hızlı ayılmışım azıcık daha oturdum yerde geçti sonra.
netcede güzel bir his herkes bir gün bayılmalı.
önce: gözlerinin karardığına ve nasıl dengeni bulamadığına şaşırıyorsun bir kere. o acayip bi his.
sonra: düşüte sıkıntı yoksa, dünyanın en uzun ve derin uykusundan kalkmış gibi oluyorsun. o da acayip.
ben küçükken mahallemize piçih biri bir teknik getirmişti. Bu eleman bayılmanın formülünü bulmuştu. Nasıl yapıcaz dedik önce iki tur koşun sonra hemen yanıma gelin dedi. Biz koşup koşup bu piçin yanına gidiyoduk o da nefes borumuzun iki yanından boğaza bastırarak, beyne kan akışını mı durduracaktı artık neyse ,bizi bayıltmaya çalışuyordu. Fakat o gün hiç sonuç alamadık. Herkesin boynunda çocuğun el izleri o günü akşam edip evlere dağıldık. Ertesi gün yan mahallelerden geldiler. Önce almayacaktık baktık bizden çoklar tamam siz de koşun diye ikna olduk, onlar daha hiç itiraz etmeden. O gün mahalleden 13-14 kişi yan mahallelerden gelen 20 küsür kişi tek sıra koşu yaptık çocuğun etrafında. Yorulan çocuğun yanına gidiyor boğazındaki damarları sıktırıyordu. Bir kaç saat sonra herkes yoruldu,kaldırıma çekildiler. Yan mahalleden gelenler çocuğu teselli edip gittiler. Piç çocuk etrafında inanılmaz bir dayanışma oluşmuştu, kimse dalga geçmiyordu. Ben bir saat önce yemeğe gitmiş ve bayılmacadan geri kalmamak için acelece yemeği yiyip geri sokağa çıkmıştım. Milletin dağılıp, kaldırımda oturanların bacak arasından yere baktıkları sıra ben geldim. Bütün eğlenceyi kaçırmıştım ama kimsenin henüz bayılmadığını öğrenince başladım koşmaya. Bir tur iki tur derken tam dört tur atıp çocuğun yanına geldim. Engin sıksana dedim kale almadılar belli ki piç engin de umudunu kesmişti. Hadi lağ diye ısrar ettim geldi sıktı boğazımdan. O an gözüm karardı ,yere düştüm.tam olarak uyuduğun anı bilmezsin ya onun gibi birşey .Sonradan farkettiğime göre kafamı da düşerken kaldırıma çarpmışım. Gözümü açtım yerdeyim millet az ilerde kaldırımdalar yine. Oha gerçekten bayıldım lağn dedim sevinçle, siktir lan dediler. Aslında biri dedi diğerleri bakmadılar bile. Ben de fazla ısrarcı olmadım. İşte böyle birşey...