düşüncesi doğru mu?
onu bilmem de herkesin gitme potansiyali var. ailelerimiz bile bir gün malesef gidecekler. böyle düşünmek daha doğru bence.
doğru mudur bilmem ama yanlışlanamaz. karl popper'la konuştum o da öyle dedi. bana kalırsa family over everything. böyle sicilya usulü aileler ama..
bilakis güvenmek gerekir bence. kimseye güvenmeden hayat mı geçermiş amk. birilerine güvenmek beraberinde mutluluk getirir.
benim de inandığım, güvendiğim bir sözdür. ben ölürken yanımda kimse olmayacak.. doğduğumda da kimse yoktu.. yalnız yaptıklarımızdan sorumluyuz falan filan..
Bir dene bakalım yapabiliyor musun o dediğini.
güvenmeden olmaz güvendiklerinden küçükte olsa goller yersin ama bu da doğal. Aslında en güzeli çok yaklaşma yanarsın uzaklaşma donarsın kıvamında tutbilmek ilişkileri.
yalnız doğar yalnız ölür de nicelik değil nitelik ararsan aradaki zamanı nasıl geçirdiğin önemli hale gelir. bu zamanı biraz deşersen aradaki insanların önemini anlıosun
güvensizlik diyemeyiz buna.
herşeyin geçiciliği nedeniyle bazı şeyleri bekleyemeyiz/beklememeliyiz aslında diğer insanlardan.
ağaca yaslanma yıkılır, insana yaslanma ölür demişler, bu tip bir durum. yoksa güvensizlik insanı yıpratan bişi, gerçekçi ve tedbirli olmaksa öyle değil.
guveneceksin ama her seyin bir sonunun oldugunun farkinda olmak, hayatin senin tekelinde olmadigi bilmek daha bir mutlu ediyor insani.
herkesin özgürlüğü bidir