platon. idealar alemi.
yanlış hatırlamıyorsam.
zamanında bir hayli okumuştum bunları, hoş aklımda pek bir şey kalmadı ama kendimce şunu söyleyebilirim: gördüğümüz şeyin ağaç olduğuna karar verişimiz, daha önce gördüğümüz ve bize ağaç olduğu söylenen şeylerden edindiğimiz bilgilerin toplamı. karşımızdaki şey, ağaç görünümünde bir uzaylı da olabilir, ama biz ona ağaç deriz.
evet, idealar alemi. platon.
bunu platon güzel bir örnekle açıklıyor. mağara alegorisi
tüm insanlar zincire bağlı ve bir mağarada yaşıyorlar. mağaranın efendisi var ve elinde bir ateş tutuyor. zincire bağlı insanlara, gerçek dünyadaki şeylerin gölgelerini gösteriyor.
biri farkedip zincirlerini kırmaya çalışırsa, etraftakiler ona deli gözüyle bakıyor. fakat başarırsa, aydınlığa gerçek dünyaya ulaşıyor.
yanlış olmasın ama, tasavvufta'da var bu düşünce. mevlana sıklıkla bahsediyor. görünenin ardındanki görünmeyen gerçek. sanırım o da mana alemi diyor.
o dediğinizi hatırlıorum. ama o başka birşeydi sanırım.
algın ve bilincinle kısıtlısın. bu kadar. gerçeği bu şekilde bilmeye imkan yok.