Simdi bazi insanlar bilerek kendilerini tehlikeli durumlara, diger bir deyisle olum riskinin daha fazla oldugu durumlara sokuyorlar, bunu daha cok eglence icin yapiyorlar ya da spor amacli oluyor, bunu profesyonel yapan insanlar da var, amatorce yapan insanlar da var. Bu durum bir nevi intihar olayina yakin olmuyor mu? bunu olmek istedigi icin yapmiyor tabi, ama aklindan olum gecebiliyor insanin, mesela parasutle ucaktan atlarken veya cok hizli araba surerken, yasadigimiz heyecan olum riskinden oturu gelmiyor mu zaten. tabi insanin evde otururken bile kalp krizinden olme veya sokakta sakince yururken kafasina saksi dusup olme riski de var, ama diger durumlarla ayni risk derecesini sahip degiller sanirim. (risk konusu da matematiksel veya felsefi olarak acilabilir burda) ayrica bir baska konu olarak bazi zararli maddeleri kullanarak da ayni riski arttirmis oluyoruz, neyse sonucta insan zevkleri ve istekleri ugruna kendi olumunu hizlandirmis veya olum riskini arttirmis oluyor, e hicbir sey yapmayalim mi diyeceksiniz simdi, yoo yapin banane, ben soruyorum sadece, yoksa benim de yaptigim cok riskli seyler var:) cok uzadi tabi, ne dusunuyorsunuz bu konuda?
kendimden biliyorum;dediğin şeyleri bende yapıyorum ve risk almaktan hiç korkmuyorum.Bence bunun nedeni ölüm korkusunun bende yok denecek kadar az olması diye düşünüyorum..Bir kaç defada çok tehlikeli kazalar geçirmeme rağmen kendime engel olamıyorum.Sittir et bişey olmaz modundayım herzaman.Bu nedenle sadece tek başıma olursam araba kullanıyorum,başkaları yanımda varsa onlara kullandırıyorum.Bu çok acayip bişey anlatmakla olmuyor,yaşamanız lazım.
Ben tehlikeli aktiviteler ile uğraştığım zamanlar aklımdan kötü son geçmiyordu. Yıllar evvel paten kaydığımda boyun denilen şeyi kırmanın ne kadar kolay olduğunu bilmiyordum, arabayla gazlarken bir yere patlamanın ne kadar "mümkün" olduğunu da bilmiyordum. Benim başıma gelmez diye diye yaptım hep.
Şansım yaver gitti bugüne kadar da başıma birşey gelmedi. Bir musibet veya 1000 nasihat ile karşılaşmama ramen riskin ve başıma gelebileceklerin farkına saolsun yaş ile geldim. Sorunu tam cevaplamıyor ama bahsettiğin aktiviteler ile zamanında uğraşmış bir örnek insan olarak intihar amacı gütmediğimi ve hareketlerimin arkasında "bana bişey olmaz" düşüncesinin olduğunu söyleyebilirim. "Ya olursa lan?" düşüncesi geldiğinden beri paten hobimi rafa, motorsporları hobimide pistlere taşıdım.
intihar kasıtlı olarak yapılan kendini öldürme eylemidir. hiç bir insan motosiklet şovu yaparken ölmeye çalışmaz, sadece ölümle savaşmanın (!) tadını çıkarır.
orada; insanın ölümle dans edebileceğini görüp, ölümü kontrol ettiğini sanması gibi bi durum var. bu da ne kadar mükemmel olduğunu anlayıp, bundan heyecan duymasına yol açıyo.