Misal, kuzenim müzede çalışır. Geçenlerde, ismini açıklamayayım, bir kimseyi temsilen, bir tablo için müzayedeye girdi.
Yani, nasıl desem, müzayedeyi kazanmak için verilen parayı duyunca OHANNES! dedim resmen, yalan yok.
Siz çok zengin olsanız verir miydiniz mesela?
1) eserlerin belli bölümü hisse senedi gibi prim yapar. bu nedenle alanlar vardır
2) güç gösterisi
3) gerçekten ilgileniyorlardır
o tabloların asıl alınış amacı yatırımdır.
çok extreme bir durum olmaduğu sürece o tablolar veya sanat eserleri asla değer kaybetmez hatta değerleri artar zamanla.
ve onun dışında neden bu yatırım derseniz?
bir nevi güç gösterisidir kendi içinde de.çevresine bakın ben güçlüyüm,bu kadar param var imajı verir.
yoksa inanın bana o tabloları veya başka sanat eserlerini alan insanların bir çoğu sizden,bizden çok daha cahil sanat konusunda.
şöyle bir başlık var. onu okursan belki fikrin biraz değişir;
(bkz: maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi)
doğru sanat eseri çok iyi bir yatırımdır. bu işi yapan simsarlar olur geleceği olan ressamlar henüz aç ve ünsüzken resimlerini yok paraya alırlar zenginlere satarlar(mış). şu anda herhalde aşağı yukarı böyle yürüyordur. bugün ünlü diye taptığımız çoğu ressam ilk meslek yıllarında bildiğin sefildi.
zengin olsam ben de yapardım.
Ben çok zengin olsam kesinlikle bu alana yatırım yapardım. Bu öyle bir şey ki; sanki hobinden para kazanıyormuşsun gibi. Temel prensip, hoşuna gitmeyen şeyi satın alma. Üniversite birinci sınıftayken bir Ayvazovski sergisine gitmiştim. Birkaç tablo da satılıktı. Benim öğrenci param tabii ki yetmezdi ama gayet orta düzeydeki ailemin tüm birikimini topladığımızda tablolardan birini almaya yeterdi, tabii böyle bir şey teklif edemezdim aileme. Çok değil bu sergiden 6 sene sonra tam da gözüme kestirdiğim o tablo 1,5 milyon dolara (yazı ile birbuçukmilyonAmerikanDoları)müzayedede el değiştirdi. Dolayısıyla sadece iç geçiriyoruz.
üstte söylenenlere ek olarak adam koleksiyoncudur, işin fetişidir.
yeterince parası varda topladığı eserlerden galeri yapar, müze açar vs.
paraya sıkışırsa da bir müzeye satabilir.
bir müenin bir sanatçının en önemli eserlerine sahip olmasının kişisel versiyonu gibi. monet müzesini düşün, yalnızca monet eserleri var. monet görmek istiyorsan gideceğin yer orası. ki o müze o eserleri bir sürü ülkeden topluyor. aynı şeyi bir kişinin yapması gibi. bu bir sanatçı olabileceği gibi bir dönemin, akımın eserleri de olabilir.
yine mesela musee l'orengerie var. monetnin dev nilüferler tablolarının hepsi orada. 6 tane. şimdi onlar 5 tane olsaydı, 6.yı inanılmaz bir fiyata almak zorunda kalırlardı. çünkü 5 tane olması yetmez, mutlaka 6 tane olmalı ve sonnuncusu bir başkasının elinde, zaten değerli olan bir şeyi çok daha fazla fiyata satabilir. aynı müzenin yaptığı gibi bir kişi de elindeki koleksiyonu tamamlamak için tek bir parçaya inanılmaz paralar verebilir.
ek olarak eski tablolar bir nevi tarihi eserdir. nasıl ki antikalar pahalı oluyor, bunlar daha da pahalı olur. üstelik bir eşi daha olmayacağı için çok daha değerlidir.
sanat eseri toplamak ve sanatçıları desteklemek tee rönesanstan beri zenginlik göstergesi. o dönemki zengin aileder de belli sanatçılara destek verir, ihtiyaçları olunca da onunla çalışırlardı. michelangelonun medicilerle anılması buna bir örnek mesela.
verebilecek param olsa ben de veririm.
2 yıl sonra duyuru hortlamış :))
contas reklam yapıyor