Acaba genetik olabilir mi?Çünkü babamda da aynı durum var.O da kendisini ifade edemez yani resmen cümle kuramıyoruz.Akıcı bir şekilde hiç teklemeden konuşabilmek istiyorum.Bunun için uğraşıyorum.Mesela anlamını bilmediğim kelimeleri not ediyorum.
Bir de sizce beyinle alakalı bir durum olabilir mi? Bunu yaşayanlar var mı ne yapmam gerekiyor?Gerçekten çok sinir bozucu bir şey.
Not:Ciddi cevaplar yazarsanız sevinirim...
genetikten olduğunu sanmıyorum (genetikçi degilim gerçi) ama yetiştiğin konuşmayı ögrendiğin zamanlar-durumlardan kaynaklı olabilir diye düşünüyorum.
ben de genetik olduğunu düşünmüyorum. kendini geliştirmeyle alakalı bir durum olabilir. yanlış anlamayın ama beni. diksiyon dersleri olur, bol bol okuma olur bunlar yardımcı şeylerdir.
oku, yaz, konuş, dinle
psikologlar rahatlamak için de önerir mesela, evde kendi kendine boş duvarlara konuş. karşında insan varmış gibi kapat gözünü, başından geçen bi olayı anlat. bu hem sana konuşma pratiği olur hem de psikolojini de rahatlatır. ben mesela ingilizcemi geliştirmek için yapıyorum bunu. ama tabi bunun yanında bol bol okuma ve yazma da yapman lazım. günlük tutmaya başlayabilirsin mesela. sevgili günlük ayarında olmasa da üzerinde düşündüğün, kafana takılan şeyleri yazarak yorumlayabilirsin.
ailede olması bişeyi değiştirmez bence, genetik bile olsa, üzerinde uğraşarak o yönünü geliştirebilirsin. bu bi yetenek, kendini ifade etme yeteneği, uğraştıkça gelişir. müzik kulağı olmayan bi insanın çok çalışarak iyi gitar çalabilmesi gibi düşün. daha zor olur belki ama neden olmasın.
hele bir de kitap okuduktan sonra daha fazla oluyorsa aynı durumdayız
Mesela ilkokul mezunu biri ya da pazarcılar bile(küçümsemek çin değil tabii ki)benden çok daha güzel konuşuyorlar.O kadar güzel ifade ediyorlar ki kendilerini hayran kalıyorum.Pratik düşünebiliyorlar,hazır cevaplar.Ben ise takılıp kalıyorum...
Kitap dışında başka önerileriniz var mı?