sizde de oluyor mu böyle ?

önceden nefret ederdim son zamanlarda nefret bile etmiyorum. o da artık herkes gibi. kimsenin babasıyla iyi anlaşması gerekmiyor


aslında sevıyorum ama cogu zaman sacmalıyor, aptal aptal seyler yapıyor. sınır oluyorum o zaman sevmıyorum..


bazen çok sinirleniyorum ama gözümde sınırsız kredisi var, o olmasa olmam sonuçta, hem sunduğu imkanlar...


seviyorum tabi lan.


çok seviyorum hemde.


ece_ce +1
bazen çok tav ediyor beni bazen de çok seviyom keratayı yine de babadır tabi kıyamıyor insan


ben babamı çok seviyorum.


babam derdi, küçükken babalar kahramandır, biraz büyüdükçe "sen bilmezsin"dir, daha büyüdükçe "keşke babam yanımda olsadır".
galiba yaşlandıkça onu sevmeye, sevmesen bile anlamaya, anlamasan bile kabullenmeye başlıyoruz. kaybedince ise kaybettiğimiz için üzülüp, keşke yanımda olsa, keşke daha sık birlikte olabilseydik diyoruz belki de. eğer uç örnek değilse...
benim babam yaşıyor, çok şükür ve şu an ben keşke yanımda olsa diyemesem bile taktir ediyorum, geçmişteki bazı yanlışlarına rağmen. teşekkür ediyorum emekleri için.


lan öyle böyle sevmiyorum ha o kadar kızdığım afra tafra yaptığım adam birgün dönüp patlatmadı o derece.. benim oğlan bana aynılarını yapacak aç bırakıp öldürürdüm herhalde..
bir de insan babasını ilk zamanlar herşeyi bilen süper insan sanırmış sonra ise bişi bilmediğini düşünmeye başlarmış e gözünde o kadar büyüttüğün adamın hatalarını farketmeye başlıyosun ama sonra yani son gelmeye başladığında tekrardan onun aslında herşeyi bildiğini ama gerektiği gibi davrandığını farkedermişsin.. lan olum annenizi seviyorsa sevmemeniz için ahım şahım bir sebep yok ortada bence..


puc'la aynı şeyi söylemeye çalışmışım aslında :D


babam bir yana, dünya bir yana. babam yoksa, yaşamanın anlamı yok! sırdaşım, dostum, herşeyim lan babam benim.


şahsen ben sevmiyorum. yani arasira iyiyiyiz genellikle kavga ederiz o yuzden uzun zaman once onu anlamaya calismaktan vazgectim sonra bir baktim sevgim de bitmis.


şöyle söleyim ölse üzülmem, cenazesine bile ayıp olmasın diye giderim, baba olmak oğlunu köle gibi kullanma veya herhangi birisiymiş gibi davranma hakkı vermez bazı babalar gerçekten o sıfatı haketmiyor, benimkide onlardan.


sevmiyorum karakter olarak


sevmem ama saygı duyarım tersleşmem yani


sevin lan babanızı, manyak mısınız, pişman olursunuz sonra :(


iyiyiz.


O kadar cok seviyorum ki, bazen onu dusunurken aglayacak gibi oluyorum sevgimden. Anneme de aynisi


sevmiyorum, görüşmüyorum.


babamdan daha çok kimseyi sevmiyorum. hiç düşünmeden ölebilirim onun için. önceden/ergenken hiç sevmezdim, anlaşamazdık falan ama şu anda her şeyi çok daha iyi görebiliyorum.


allah yokluğunu hiç kimseye göstermesin bence, hiç kimseye :(
