Bunun, hayattan aldığınız tatmin duygusu veya genel mutluluğunuz/mutsuzluğunuz üzerinde ne kadar oranda etkisi var?
İnsanın sahip olduğu kişiliği koruması mı, yoksa beğendiği kişiye dönüşmeye çabalaması mı daha doğrudur?
Son söylediğime örnek; bi kişi, toplum içinde birinin hakkının yendiğine tanık oluyor, bu türden durumlarda başkalarının haklarının yenmesine göz yummayan, sesini yükselten insanları sevmesine rağmen, kişiliğinin getirdiği bir cesaretsizlikle sesini çıkartmıyor ve ordan ayrılıyor ve geceleyin bunun için uyuyamıyor örneğin, bu kadar önemsiyor. Ya da hiç bi şeyi siklemeyen, piç tabir edilen insanları seviyor fakat kendisi öyle değil. Öyle olmamasından rahatsız, kişilik imajından hoşlanmıyor ve bu sebepten mutsuz yaşıyor. Böyle durumdaki birine ne önerirdiniz?
O kişinin kendiniz olduğunu bilmeden kendinizle karşılaşsaydınız, ondan hoşlanır mıydınız? Onunla daha fazla vakit geçirmek, sıkı arkadaşlar olmayı ister miydiniz, bir yarım saatlik tanışmadan sonra?

oku: www.afilifilintalar.com
kendimle karşılaşsam samimi olmam birkaç ayı bulurdu. karşılıklı birbirimizi tartardık bir müddet. sonra açılırdık. severdim ama keratayı.


başta biraz sert bulurdum, ama sıkı arkadas olsaydım acayip güven duyardım.


@henrychinaski yazı güzelmiş, sağol.
@kimilolo izledim ve bi daha izliycem Yeraltı'nı. Yeraltından Notlar'ı da okumamıştım, onu okumaya teşvik etti hatta film.


pek sevmezdim herhalde kendimi. her ortamda maksimum bi tane olması gereken adamlardanım sanırım. bana benzer 2. bi kişi varsa mevzu çıkıyo.
artı evet, istediğim özelliklere hala sahip değilim, çabalıyorum.


Asosyal biri oldugum icin merhaba merhaba okurduk saniyorum. Ama biri ortak zevklerimizden konu acar da birbirimizin sohbetini farketseydik cok iyi kanka olurduk. Pijama partisi ve yastik savasi yapardik.


bence insanın olması gereken insan, varılması gereken bir hedef noktası gibi değildir. sadece o anda kendi karakteri ve kendini konumladığı hayali pozisyona göre en uygun davranış vardır. bu 'ideal davranış' ve 'yapılan davranış' birbirini karşılıklı etkiler.
normalde beğendiği kişiler (bazılarında haksızlığa ses çıkaran tipler, bazılarında 'piç' tipler veya ikisi birden) insanın kendisinde olmayan özelliklerdense olur. yani bir şeyi ben de yapabiliyorsam buna imrenmem.
eğer kendimle karşılaşsayım, uyuz olurdum. eğer biri kulağıma 'ben' olduğumu söyleseydi sessizce ortamı terk ederdim..
