hakan peker'e mail atarak sor
tıp okumadıysan git tıp oku, üstüne genetik oku. gençlik yılların boyunca buna çözüm ara. bulursan gençlik senindir, bulamamışsan zaten hiç senin olmamıştır.
dolu dolu yaşa boşa gitmesin öylede böylede g.tndeki kıllar ağaracak
uff ayni dertten muzdaribiz. ben daha da sacmalayip olmek de istemiyorum. kacari yok denince kafayi yiyecek gibi oluyorum. sonra iste gelsin panik ataklar gitsin anksiyeteler. bazi insanlarda daha yogun sanirim bu dusunceler (cesitli sebeplere bagli olarak). boyle dusunup dururken 32 oldum simdi, bir sekilde kabullenip zamani en iyi en pozitif sekilde gecirmek gerekiyor. hayattan, gunluk yasamdan tatmin olamamak bu duygulari pekistirip insani karamsarliga surukluyor. sunu unutmamak lazim : baska secenek yok, senin yasamin bu ve en iyisini yasayacaksin. bu konuda birinin kafasini sisirmek istersen terapiye gitmeni oneririm, bana iyi gelmisti :)
stresten uzak dur ve dengeli beslen.
ölümden ise kaçış yok.