bu soruyu sormama vesile olan olayda katalizör görevi gören orospu çocuğu/çocukları öyle eski sevgili falan değil. ama cevap verirken empati kurabilmeniz açısından öyle de düşünebilirsiniz tabii.
edit: pahalı bir şey değil. ama sevdiğim ve sahip olmak istediğim bir şeydi. elemanlarla öyle hatırlanacak yadedilecek bir durumum da yok ki...
çok değerli bir şey değilse atarım, görmek istemem/sevdiğim birine hediye ederim. maddi değeri olup çok sevdiğim bir şey değilse satar parasını eğlenceye ayırırım. çok seviyorsam elimde tutarım.
hocu ben saklarım, iyi kötü her hediyeyi saklarım, anıdır sonuçta durur bi köşede arada bakar gülümsersin, hediye sadece bi kişiyi anımsatmaz, o günleri anımsatır bana.
hediyeyle o duygusal bağı kopartıyorum, ona sadece obje gözüyle bakıyorum. dolayısıyla o hınç kısmı gidiyor.
ilk önce gözümün önünden kaldırıyorum sinirim geçince de eskisi gibi kullanıyorum
sevdiğin bir şeyi başkaları için neden kaybedeceksin ki dursun kenarda
bana da sponge bob.lusundan geldiydi atmadım kullanıyorum.zamanla alışıyor insanoğluyuz işte..
kimden gelmiş olursa olsun, hediye aldığım şey bok olsa bile hatta,.. atmam.
hediye şahsıma geçtiği anda benim malım olmuştur. çatır çatır kullanırım.
ben de olsam saklardım :) amann 3 günlük dünya , ne koparsan kar ;)
bıçaklayıp yakmak da bayaa iyiymiş. :))) gece gece sen beni güldürdün Allah'da seni güldürsün.
ben olsam atardım hemde hemen gözümün görmesi sinirimi bozar. o o.ç gelir aklıma.
ama mesela sevgilim olacak adam eski kız arkadaşının aldığı casio marka saati takıyordu. bende naptım camdan attım. böylece sorun kalmadı:) kısaca atarım atmayanınkini de atarım hatta.
edit: ben çok lanet bir kişiliğim herhalde sorunlu falanım. bir tek ben saklamam atarım demişim. ilginç geldi anormal miyim şimdi ben?
elemanlarla öyle hatırlanacak yadedilecek bir durum yok belki ama onlara kızdığın an mesela odaya gelip direkt o eşyayı görüyor gözün. sonrası işte bıçaklayıp yakıyormuşsun, ben de parçalayıp camdan atıyordum. sonra da pişman olup kendimi mal gibi hissediyordum yazık be seviyordum ben bunu diyordum.
bir kere aileden birine kızıp aldığı şeyi parçaladım, barışınca parçaladığımı fark etti ve olaylar olaylar... böylelikle kurtuldum bu saçmalıktan. zaten kasıtlı da olmuyor yani diyorum ya o an gözüne batıveriyor ve girişiyorsun. saçma yani yapma düşünme öyle.