Ama bütün ömrümü böyle geçiremeyeceğimi düşündükçe kafese kapatılmış gibi hissediyorum, sizlerden de var mıdır acep böyleleri ?

ben varım. tatilden dönerken zaten sıkıntılı oluyorum. ama en çok evin sokağına girdiğimde katlanıyor sıkıntım. fazla gerçek oluyor her şey.


göçebe bir toplumduk. genetiğimizde var. ama bana da tam tersi olur. yani yolculuğa çıkmadan bir gün önceden gerilmeye başlarım ama bu benim tembelliğimden olsa gerek. uyuşuğum biraz. biri zorlar, hadi gidelim derse, gaza getirirse ancak.


4 saatten fazla surecek sehirlerarasi yolculuklarda otobus kullandigim icin seyahatin bi an evvel bitmesini istiyorum ben. hic senin gibi "yolda olmayi seviyorum" demedim :)
cuma gunu ankara-izmir yaptim, otobuste 2'si bebek 4 tane cocuk vardi. hayatimin en uzun yolculugu gibi geldi. katmandu, nepal falan halt etmis, o otobus kesinlikle bir sabir testiydi benim icin :D
