150 yıl önce olsaydı sonsuz mutlulukta sonrası.
bu çağda olabilecek tek şey o gelince öbürünü beklemek olur.
şu filmleri ısrarla izleyiniz:
(bkz: closer)
(bkz: last night)
lost in translation
(bkz: vicky christina barcelona)
ölene kadar hayat derdi sonrası. hiçbir şey mükemmel olmayacak.
bir süre mutluluk, sonra sıkılma ve nefret. insanlar sahip olamadıklarında uğruna ölebilecekleri şeylere sahip olduklarında, onlardan çabucak sıkılır ve arkalarına bakmadan kaçmaya başlarlar ne yazık ki...
gol.
biraz zaman geçince sıkılır ve başkasını aramaya başlar.
o hayatımda olduğunda her şey tamam olacak, çok mutlu olacağım diye düşünsem de gelmesiyle birlikte hayatımın içine edecek. öyle bir insan çünkü. gelmesin daha iyi diyorum o yüzden.
ben bu konuda hala eskiden oldugu gibi dusunuyorum sanirim...Her sey mukemmel gitmese bile daha kolay mucadele edersin,onun varligi sana guc verir gibi geliyor.ama bunun bilincinde olmak gerekiyor..cunku mutluluk icten gelir,insanin kendi icinde varolan bir duygudur.sen mutlu olmak istemezsen deli gibi asik olsan da etrafina mutsuzluk sacarsin diye dusunuyorum...
kisacasi mutlu olmak icin sebep aramamak,O olsa da olmasa da mutlu olmaya calismak ama gercekten asik oldugunda da kaybetmemek icin elinden geleni yapip ,onun sana kazandirdiklariyla mutluluguna mutluluk katmayi bilmek gerekiyor.