başınıza bir aksaklık geldiğini düşünün, ve bu aksaklığın utanmanıza sebebiyet verebilecek, aynı zamanda da sağlığınızı ufak da olsa kötü etkileyebilecek sonuçları olsun. basitçe örneklendirmek gerekirse; adımınızı doğru atamadığınız için merdivenden düştünüz, düştünüz, düştünüz. eteğiniz açıldı, taytınız yırtıldı, veya pantolonuzun ağarmış uçkuru patlak verdi. bu durumda ilk aklınıza gelen ve endişelendiğiniz şey "siktik attık karizmayı, gachayım heheh hafifçe gülümseyip bir şeyim yok diyeyim hemen" mu oluyor, yoksa "kafamı yardım galiba" mı?
"acı yok rocky, acı yok". aynen bu geçiyor içimden ve hiçbir şey olmamış gibi kalkıyorum ayağa. ayıptır söylemesi geçen sene istasyonda bir düştüm, kotum yırtıldı, dizim yarıldı filan, hiçbir şey olmamış gibi kalktım, etrafıma bile bakamadım utancımdan :(
ha gerçi benim düşme sebebim tamamen salaklığımdı, telefonda mesajlaşa mesajlaşa merdiven mi çıkılırmış :/ utanma sebebim de bu oldu büyük ihtimalle.
düşmek komiktir,düşene gülünür büyütmenin alemi yok. gülmeden sonra sağı solu kontrol edersin yırtık pırtık yarık varmı diye sonra geçer gidersin.
kontrolumde olmadan komik bir duruma dusersem ilk ben gulerim.. sonra kafamin acidigini hisseder, becerebiliyorsam ilk tedavime bakarim ( buz, kompres, ambulans ara vs ) kimden neden utanacagim.. elimde mi kazaya mani olmak..
çok pis bi ikilem gerçekten. benim tepkim ruh halime göre değişirdi. umursamamak lazım etrafın ne düşündüğünü bence.
ruh sağlığı ile alakası olduğunu düşünüyorum "rezil olduk" diye düşünmenin. yani hem bi yerimi yaralayıp hem de tüh rezil olduk dersem madden manen kötü bi haldeyim demektir.
fiziksel olarak ciddi bir zarar almazsam bana ne, salakça düştüysem cidden gülerim. ama fiziksel zarar görmekten nefret ediyorum. mesela son düşüşümde omurgama geldi merdivenin köşesi. ilerde fıtık dansı yapacağım günü bekliyorum. hoş değil.