sonra bir daha arıyorum, diyor ki "derslerim kötü olduğu için annem izin vermedi"
bi kere kışın bi yere gittik hava kararır kararmaz eve dönmek zorunda kaldı.
bu ne anasını satiyim? kendisinin 4-5 kız kardeşi var, erkek kardeşi hiç yok. kızların arasında büyümüş anlarım da adam 21 yaşında lan , sakalı çıkmış, eversen evlenicek, çocuğu olacak.
kendisine diyorum ki: "olum vur yumrugunu masaya isssyeeaaan et" o da diyor ki "o kadar kolay degil iste"
siz onun yerinde olsaniz napardiniz ?
ben öyle fazla dışarı çıkan biri degilim. ama buna ragmen dayanamazdim, pahasi her ne olursa olsun isyan ederdim, evi yakardim, ailemi reddederdim gerekirse. bu ne lan böyle? gündüz gezmenin tadi baska, gece gezmenin tadi baska...
ailesi disinda para kaynagi yoksa hicbisey diyemez. calissin para kazansin, ayri eve cikicam falan desin.
adamı kışkırtıp durma abi. bok mu var geceleri dışarda. hiç matah şeyler olmuyo. boşver munis bir insan bırak öyle kalsın.
Olum herkesin aile yapısı yetişişi farklı. Babanın karakteriyle ilgili tamamen. Belki o senin ailede yetişse o ortalığıın amına koyacaktı sen ana kuzusu olacaktın.
kendi kendine bakamıyorsa elbette ki katlanacak o ortama. bilmem farkında mısın ama bu işler yaşla olmuyor, ne zaman ki para kazanmaya başladın, o zaman sözün dinlenmeye başlar.
Para dayanağı ailesiyle onlar ne diyorsa o olur.Öyle yumruk masaya kolay vurulmuyor
evlenince karısının merkezinden çıkamaz ama bir yaştan sonra sapıtır bu. bak 20 sene sonrasını öngördüm.
bu versiyonun 30 yaşında olanı var bizde ama çocuk süperdir cidden gel abi ölücez dese giderim ama o kalıbı yırtamamış bir türlü, aile ve eğitiminden kaynaklanıyor tabi.
benim de vardı böyle bir arkadaşım, ailesini de biliyodum, hakkaten o kadar kolay değil. adam ne zaman kendi parasını kazanır oldu, eli ekmek tuttu, o zaman karışmadılar.
size saçma gelen şey adamın hayatındaki en değişmez doğru olabilir. sizin yetişme şartlarınızda yumruğunu vurmak çocuk oyuncağıyken adamda hayatındaki en zor karar olabilir. ben şu anki aklımla isyan ederdim diyorum ama ben zaten hayatım boyunca hep bendim zaten. onun isyan etmesini engelleyen şartları hiç yaşamadım ki.
bence kimse kolay kolay başkasının yerinde olamaz. o kadar basit değil. o nedenle, onun yerinde olamayacağımı sanıyorum (nadiren olabilme ihtimali varsa, ona benzemezdim, o ayrı.)
benzer (aynı demedim) bir hikayeden yıllaaar sonra, hiç tasavvur edemeyeceğim bir sorun yaşadığını öğrendim ve daha önce ipucu dahi vermediği için bir yandan içerlerken, diğer yandan öğrendiğim koşullar nedeniyle içimi ezen bir üzüntüye karşılaştığım oldu. aklınıza bile gelmeyen şeyler olabilir ve bunlar ana kuzuluğundan ibaret olmayabilir.
ayrıca @ yvandal çok haklı.
senin darin fazla gelmis :)
isi gucu olmayan adam nereye isyan ediyor? onu o evde tutuyorlarsa sevdikleri icin, yoksa simdi evden atsalar, kim kac gun misafir edebilir?