sizi ne yordu?
hayatın çok zor döneminden geçiyorum. başta hayat devamında kahpe hocalar yordu.
Çabaladıkça daha da zorlaşması yordu beni. Bir standart tutturmaya çalıştıkça zorlaşıyor her şey. Bazen de güzel şeyler olsun. Böyle kendi kendine, bir anda.
Her geçen gün herşeyin daha da zorlaşıyor olması ve kız olsun erkek olsun her dereceden tanıdığım olsun bunlardan kazık yemek yordu.
üniversitedeki 3. yılımda 3. kez yazokulunda olmak yordu havalarda +30 off ki ne offf
ezberlenmiş çaresizlik. sürekli umutsuzluk, hah şimdi oldu derken nah olduculuk.
kısaca bahtsızlık diyorum ve insanları tanıdıkça daha bir umutsuz daha bir yorgun oluyorum.