Gerçekten dertli miyim, yoksa dert mi arıyorum? -Tavsiyelere ihtiyacım var.
Bu yılı 3.15 gibi bi gpa ile bitiriyorum. Daha iyisi olabilirdi, ama çalışmak istemedim. Aslında huzursuzluğumun baş mimarı bu durum. Şöyle ki, öss’den çıktıktan sonraki yaz ve bir yıllık hazırlık dönemi boyunca gerçekten muhteşem bir iş çıkarmışçasına rahattım. Böyle bir okulda böyle güzel imkanlarla okumak ulaşılması zor bir işmiş de ben buna ulaşmışım, uzun süre bunun keyfini sürebilirmişim gibi hissediyordum. Geçen şu iki yıl boyunca kendi dikkatimi de çeker biçimde tek yaptığım, durumumu geçmişle kıyaslayarak ne kadar iyi bir durumda olduğumu görüp sevinmekti. Bir Anadolu şehrinde, saçma sapan bir fen lisesinden mezun olup buraya geldim ve ortamdaki, çevremdeki ve değer yargılarımdaki bu değişimi, özellikle de pozitif değişimi görmek benim mutlu olmama yetiyordu. Dolayısıyla kendimi hiç bulunduğum durumdan daha ileri götürmekle boğuşmadım. Şartlardan dolayı yavaş da olsa mentalitemde, değer yargılarımda bazı değişimler oluyordu ve ben yine kendimi geçmişle kıyaslayarak bunlarla mutlu oluyordum. Hazırlık yılı zaten lagalugayla geçti derken bu yıl bölüme başladım. Hazırlıktan gelen rahatlık yüzünden ilk dönem istediğim 3.5 üstü ortalamayı yapamadım, bunda en büyük etken fen dersleri olan fizik ve calculus’tü. Buna sebep olan şeyin pratik zekamda bir gerileme olduğuna inanmaya başladım ve kendimi fazlasıyla huzursuz hissettim. Çünkü kişisel olarak pratik zekamın ve dili kullanma becerimin ortalamanın bayağı üstünde olduğuna inanıyordum, hem sayısal hem de sözel yatkınlıklarımla çok başarılıydım, müzik ve grafik olmak üzere birçok yan alanla başarılı şekilde ilgileniyordum. Ardından bu gerilemenin sözel, müziksel ya da görsel anlamda değil de sadece sayısal anlamda olduğunun farkına vardım.
Böyle böyle derken ikinci dönem de bitiyor şimdi. Calculus notum yine ilk dönem olduğu gibi b ve c arasında bir şeyler gelecek. Halen biraz önce bahsettiğim şekilde düşünüyorum, pratik zekamın gerilemiş olmasından, kapasitemi verimli kullanamamaktan çok korkuyorum. Çevremdeki insanların bazıları (kesinlikle hepsi değil) bu konularda benden çok daha iyi olmaya başlamışlar gibi geliyor. Bu noktada başlangıçta anlattığım kısma dönüyorum: kendimi ileri taşıma çalışmalarına girmek için çok geç kalmış hissediyorum. Vaktimin çoğunu boşa harcıyor, beni birkaç adım daha öne taşıyacak, bizim bölümün deyimiyle ‘value added’ aktivitelerden çok yoksun yaşıyorum.
Sizce bu endişelerimde haklı mıyım, yoksa yersiz bir şekilde kendime dert mi arıyorum?
Tavsiyelerinizi özenle okuyacağım, çok teşekkürler şimdiden.
Tek derdin not olsun be hocu.
Her sey surada gizli:
www.masaldinle.com
bonus: (bkz: aerodinamiğin 1 no'lu yasası/@compadrito)
derslerin giderek zorlaştığını ve hazırlıkta 1 sene boyunca matematiğe uzak kaldığını hesaba katmamışsın sanki...
biraz rahatla şef, hala en iyisin :)
tabi derslere de hafiften yüklenmeye başlasan iyi olur.
Okul derslerini ve hayati cok ciddiye almissin. Relax ol biraz. Ayrica mezun olduktan sonra kimse calculus'u niye C ile verdi demeyecek. Endustri okuyorsun; calculus hayatta bir isine de yaramayacak. Yuksek yapacaksan gereken ortalamayi yap, gec. Ha yok okul biter bitmez calisacaksan yata yata gec iste, bursun da var... Yok, okulda kalayim diyorsan onu bilemem, daha fazla calisabilirsin tabii.
Ben yerinde olsam dilimi gelistiririm, ingilizcem iyiyse en az bir dil daha eklemeye calisirim. Hobiler bulur, zevklerimin* uzerine giderim. Bu ortalamayi koruyup onumuzdeki sene guzel bir erasmus cakarim, en az bir donem. Bir de interrail yaparim bunlarin ustune. Kendini boyle gelistirirsin, tecrubeyle, dunyayi gorerek; yeni insanlar, yeni kulturler taniyarak. Ben de muhendislik (son sinif) ogrencisiyim, ogrencilik hayatinda sana "value" katabilecek en buyuk seyler bu saydiklarimdir, gerisi hikaye. (Nick hosmus.)
edit: *zevklerimiz yazmisim.
Fen lisesindeki yaris psikolojisinden kurtul artik. Ben de fen liseliyim ordan biliyorum.
Notlari bu kadar takiyorsan akademik kariyer dusunuyor olmalisin. Bir kere super bir universitede okuyor olabilirsin, ama bil ki o universite bir ucuncu dunya ulkesinin super universitesi. Ortalamayi yuksek tut, dilin super olsun ve yurt disina cik. MIT, Harward filan kasmayi dusunmuyorsan 3.15 fena degil. Kabul ve burs alirsin. Bir cok okul icin son iki yilin ortalamasi onemli.
su basliga goz at:
(bkz: turk tipi akademisyen)
Bir de nota degil ogrenmeye yonelik calis. 3.5 uzeri cok mal gordum ezberlemis ve bir boktan anlamayan. Kendini gelistir. Hocalara yakinlas, projelerde gorev al. Gec kaldigin bir sey yok. Sosyal hayata zaman ayir. Hosuna giden aktivitelerde bulun. Motivasyonun yukselir. Spor zihni acar.
Akademik kariyer düşünmüyorsan bu aldığın notların hiç bir önemi yok.
Vallahi yok billahi yok,
Kimse okulda çok iyi çalışmışsın seni işe alalım demiyo inan demiyo.
Bizim okulumuza gelen bir iş adamı bizzat sınıfımıza gelmişti ve sınıfın birincisini ve sonuncusunu işe alıcam demiş okul yetkililerine ve gerçekten aldı arada kalanlardanda hep ortalamanın altındakileri tercih etti,
Daha ilerleyen zmanlarda adamla sohbet fırsatım oldu adam şunu demişti "okulda öğrendiklerin seni işyerine hazırlamaz, iş hayatı okuldan çok farklıdır. Derslerine çok çalışmak senin sorumluluk sahibi olduğunu gösterir, bu yüzden birincilere teklif götürürüm ve onlarla çalışırım, ama asıl iş başarısı okulda sosyal olup hayatını hem gezmek hemde derslerinde kalmayarak idare eden insanlardan gelir. Asıl ilgilendiğim kısım bu tayfadır." demişti.
Şu anda okulda yüksek notlu arkadaşlarım doktora yapmak tez yazmakla uğraşıyor diğer kısımda iş dünyasında daha büyük isim ve kariyer yapıyor.
Akademk kariyer yapmayacaksan KASMA, sosyal ol ne kadar farklı şey yaşarsan hayat inan seni o kadar daha düzgün hazırlar.