yani belki de saçma bilmiyorum ama böyle düşününce şöyle bi çıkarım geliyor aklıma; her molekülü ve ya parçacığı oluşturan daha küçük boyutlu bir parçacık olmalı. ve bu döngü sonsuza kadar gitmeli. çünkü yoktan hiçbir parçacığın oluşması düşünülemez.
hani fizik gibi abi. önce atom bulundu. sonra elektronlar, daha sonra elektronun içindeki daha küçük parçacıklar. belki daha küçüğü de bulunacak.
velhasıl, bu döngü sizce de sonsuza kadar gider mi? teknoloji neyi görmeye yeterse sadece onu mu görebiliriz? mantıksal çıkarım yapılamaz mı ?
fen bilimleriyle alakasız olmamın yanında bence de öyle. sonuçta bilim ne biliyorsa biz de onu biliyoruz.
enerjiye kütle kazandıran higgs diye bir bozonu arıyorlar. oradan bir incele bakalım. makro boyutta fizikle değerlendirmek pek doğru olmaz bu meseleyi.
şimdi siz olayı atomun parçacıklarına benzetmişsiniz ama sizin zincir de atoma bağlanıyor zaten, o proteinler organeller vs hep atomdan oluşuyor. ve ondan sonra işler baya karışıyor. şu an isviçre cernde bu meseleyi araştırıyorlar.
(bkz: cern)
bunları algılayan gözü geliştirdikçe sonsuza kadar gidecek evet. ancak bir noktadan sonra madde olayı bitiyor, iş enerjilere dönüşüyor daha çok. küçükten büyüğe giderken de öyle oluyor, galaksiler, clusterlar, superclusterlar artık böyle toz bulutu modunda, sert madde gibi değil.
çok düşünme motoru yakarsın