genelde gerçekleri.
ama konuya da bağlı biraz şimdi.
gerçekleri söylerim. baktım aslında bazı cümleleri duymak istiyorlarsa ve bende de o cümleyi kurma isteği yoksa susarım. derin bi sessizlik olur.
ben duymak istediklerini söylerim. çok çok önemli bi mesele değilse insanları üzmeye değmez günlük olaylar.
ne kadar öndemsediğime ve nasıl insanlar olduğuna göre değişiyor.
hewit, önemsediğin insanlara karşı tutumun ne peki?
gerçekleri söylemeye çalışırım genelde. duymak istediklerini söylediğim nadirdir. çünkü böyle bir zorunlulukta kaldığımda susmak daha mantıklı geliyor bana.
gerçekleri söyleyince neticede haklı olsan bile etrafında kimse kalmıyor.
(based on a true story)
duruma göre değişiyor.
patavatsız olduğum için ne duymak istedikleri üzerinde hiç düşünemiyorum bile
@trinitrotoluen orası nasıl insanlar olduklarına göre değişiyor, gerçeklerle hareket etmeye çalışırım ama herkes sevmiyor bu durumu, öte yandan sadece duymak istediklerini sevenleri de hiç yadırgamıyorum.
duymak istemedikleri yalanları...
adamına göre davranıyorum.
gerçekleri söyleyince karamsar, duymak istediklerini söyleyince pollyanna oluyoruz.
sevgilime: duymadık istediğini
diğerlerine: gerçekleri
gerçekleri söyleyemeyeceksem genelde o kadarda yakın biri olmuyor. o zaman pek bir şey söylememeyi tercih ediyorum. yakın kişilere ise her zaman gerçeği söylerim ve onlardan da duymak istediklerimi değil gerçekleri beklerim.
destekli sallıyorum.
gerçekleri söylerim. tabi genelde gerçekleri söylerim, her zaman değil.
genelde muhabbet arasında şaka mı laf sokması mı belli olmayacak şekilde yaparım. gülerim güleriz ortam yumuşar öyle. tabi her zaman böyle olmaz. bazen de duymak istediği şeyi söylerim. ama çok da değil, yarım ağızla.
gerçekleri söyleyince neticede haklı olsan bile etrafında kimse kalmıyor.
(based on a true story)
söylemiyorum. en temizi.
çaresi yoksa duymak istediklerini, çaresi varsa gerçekleri.
uykusuz her gece +2907739286392693
çok nadir 1-2 durum dışında mutlaka gerçekleri söylerim.
çünkü kendim de gerçekleri duymak isterim.
diğeri sadece anlık bir tatmin.
gerçekleri söyleyenin dostum olduğunu düşünürüm.
duymak istediklerini duymak isteyen insanların nasıl düşündüklerine aklım ermiyor. yani bu kadar "gerçekçilik" belki de ilkelce bir şey.
gerçeklerle genelde çok az insan yüzleşebildiği için etrafta kimse kalmıyor bir süre sonra. açıkçası gerçekleri kaldıramayan kişilere de benim pek merakım yok. yani herkes halinden memnun olsa gerek.
*o 1-2 durumu da hatırlamıyorum-bilmiyorum bile. sadece yüzde 1'lik pay bıraktım.