2013 yılı sonunda kadar para biriktirip en geç 2014 ortası birikmiş tanıdık kredi neyse toparlayıp girişcektim bu işe. şimdi ise ayda 500-600 giderim olcak en az. hedeflerimden uzaklaştım artık olmaz gibi bi düşünceye kapıldım ve bu düşünceler beni huzursuz ediyor. aslında baksan toplam en fazla 15000 kadar zararım olcak. ev almaya girişsen bu miktar çok önemli değil gibi ama bilemiyorum işte.
bu eve çıkmak bana baya iyi de gelcek bi yandan. çünkü ev arkadaşım acayip eğlenceli, güvenilir, depresif durumumun farkında ve anlayışlı biri. potansiyel bi depresyondan kurtulmuş bile olabilirim. ayrıca bazı ticari planlarımız var kendisi ile beklemediğim bazı maddi getirilerde olabilir ama o belli olmaz tabiki şimdilik.
iyi mi yapmışım sizce ya. biraz daha dişimi sıksamıydım, acele mi karar verdim? kafam karıştı iyice.
psikolojik olarak bu durumda olmasaydın, keşke çıkmasaydın eve, sabretseydin derdim.
ama 15 bin lira için kendini daha rahat ve iyi hissetme şansın varken, böyle depresyonlarla harcamamalısın kendini bence.
ayrıca moralin düzgün olduğunda işini de daha motive olmuş şekilde yaparsın.
hedef belirlemek güzel, ama depresyonda olmadığın sürece.
hayatı da yaşamak lazım.
bence iyi yapmışsın.
iyi yapmışsın , kararlarını daha fazla irdeleyip mutsuz olma. arkasında dur ve keyfini çıkar. en fazla bir sure daha gecıkır ev alma durumun o kadar.
Bence de iyi yapmışsın. En azından mutsuzluğunun farkına varıp bi adım atmışsın. bi kaç ay içinde trafikte daha az zaman kaybetmek, ev arkadaşınla eğlenmek, vakitin daha güzel geçmesi bu maddi konulardaki düşüncelerini daha geri plana itecek. Her şeye zamanla alışıyor insan, bu durumu da kabullenip mutlu olacaksın :)
yahu ne güzel fırsat.3 yıl sonra 3 yaş daha yaşlı olacağını bil ve öyle davran
iyi yapmışsın tabi geç bile kalmışsın.