Şöyle ki, biz kimin herhangi bi konuda ne yapacağına karar vermeyi çok seven bi milletiz.
türkiye'de krematoryum yok. yani ölüleri yakabileceğimiz, o standartları tutan bir yer yok. takdir edersin ki ekmek fırınına atıp da yakamayız vücudu. ben de uzun zamandır bunu düşünüyordum. yani vücudu yaktırmayı. sağlıkla ilgili bi şeyler vardır kesin.
hatta bak alakasız belki ama, abd'de arkadaşlarım için kiraladığım evde, ev sahibinin annesinin külleri vardı. gönderiyorsun krematoryuma, onlar yakıp küçük bi karton kutuya koyup sana kargoyla gönderiyorlar :)
Ankara'da böyle bir fırın var gibisinden bir şey okuduğumu hatırlıyorum geçen gün, yanlış mı gördüm ki? Aslında acaba olaya normal cenaze töreni görüntüsü verilip aslında işlem gizliden yapıldı mı diye de düşündüm ama böyle bir konuda gizlilik sağlamak çok zor olmalı.
Ben hiçbir yakınıma bu işlemi yaptıramam. Ölüyü vefat anından sonra en kısa sürede defnetmektir aslolan. Saygı açısından. Nerede kaldı fırına atıp cayır cayır yakmak. Düşüncesi bile ürpertici.
yakılmak bizim o meşhur milli değerlerimize aykırı olduğundan dağlarcanın dediği gibi o bilmez ben bilirim deyip gömmüşlerdir büyük ihtimal.
iyide bu ülkede hiç mi o inanca(öldükten sonra yakılan bi mezhep vardı hırıstiyanlıkta) sahip insan ölmüyor? belki vasiyetinde falan olmadığı için o işlem uygulanmamıştır. yoksa kim kimin dinine nasıl gömülmek istediğine karışabilirki vasiyet ettikten sonra..
okuduğuma göre leyla gencer yurtdışında yakılmış ve külleri türkiyeye getirilmiş. yapılabilirmiş yani bu. bilemedim.