tehdit olabilir. o tıynetteki adamlar tehdit de ediyorlardır mutlaka. yediği dayağa "razı" geliyordur...
başka çareleri yok çünkü.
kaçarak evlendikleri için, kocası daha bir cesaretli oluyor, ailesi "kaçtın, sen istedin" der diye.
ve kusura bakma ama eğitimsiz ve güvencesizler. yani "kocama dönmezsem beni kim alır? kim bakar bana?" düşüncesi oluşuyor. ailenin evinden çıkıp, tekrar geri dönünce burada misafir görüyorlar kendilerini. bakıma muhtaçlar gibi düşün. "barınmak, yaşamı sürdürmek, yemek için bir koca şart. bu saatten sonra beni de kimse almaz. yapacak bir şey yok" düşüncesi.
muhtemelen çevresinde ki insanlar tarafından beyinleri yıkanmıştır. evden ayrılırlarsa kötü yola düşebileceklerini, aç susuz kalabileceklerini kısacası mevcut durumlarından daha kötüye gideceklerini falan düşünüyorlardır.
maddi özgürlüğe sahip olmadıkları için.
Bir de bunu yapan o. çocukları tehditten veya kaçsa bile peşinden gidip zarar vermekten gocunmaz. o derce hastalıklı insanlar. E polis de düşene tekme attığı için sığınacak bir yeri olmadığını düşünüyor, bunun üstüne bir de özgüvensizlik, nasıl geçineceğim tek başıma sıkıntısı vs eklenince susup dayak yemeğe mecbur kalıyor ya da tercih ediyor bilemiyorum nasıl tanımlayacağımı.
ileriyi göremiyor, korkuyor olabilir. bir kaç ay başkasının yanında kaldıktan sonra ne olacak işi gücü filan yoksa? "babasının" evine dönse bakalım o nasıl davranacak? çocuğu varsa onu düşünüyor ve o kadar çok kişi "erkektir yapar" diyor ki bir çok kadın şiddet görmeyi normal sayıyor, suçu kendisinde arıyor vs. nihayetinde dönüyor eve, kendine o hayatı reva görüyor, kızı olursa onu da öyle yetiştiriyor filan.
bu yüzden ayrılanlar genellikle canına tak edenler diye düşünüyorum ve biraz daha cesur olanlar.
geçiniz efendim maddi özgürlükmü filan
akademisyen babanın dayak yiyip oturan akademisyen kızını tanıyorum ben
+ ekonomik özgürlükleri olmadığı için
Ben kampüste sevgilisini hırpalayan bir adama müdahale ettim bir keresinde. Kız çok fena ağlıyordu, resmen yalvarıyordu vurmasın diye, adam da kızı ittiriyor, tokat atıyor, çok fena hakaret ediyordu.
Ben 'ne biçim adamsın, böyle davranılır mı kadına' deyince adam bir diklendi tabi, kız da tamam birşey yok karışma sen falan dedi, adamın koluna girdi, öpüştüler, gittiler. Yeminle, adamın eline sağlık dedim arkalarından.
Düşünün, bu bahsettiğim Ankara'nın göbeğinde üniversiteli bir çift. Yanikadınların bir çoğu çaresizlikten dayak yiyor , ama bir o kadarı da artık siz ne derseniz onun için bu durumdalar.