akademik bir toplantı falan değilse direk ana fikiri düşünüp cümleye patır kütür başlıyorum :)
ben becerip konusamıyorum, konusurken dusunmeye calısıyorum olmuyor.
nasıl yürüyecem gibi birşey oluyor o. adımı nasıl atıcam kaç derece açı vericem, kaç cm ileri atıcam falan vs diye düşünürsen yürüyemezsin. o koordinasyonu beyin yapıyor yeterince iyi bir şekilde. direk cümleye başlamak daha iyi. ben öyle yapıyorum. önemli bir yerdeysem cümlemi toparlıyorum kafamda, ama o zaman da yanlışlar yapabiliyorum. direk akışına bırakınca daha iyi.
akademik bir toplantı değilse ya da üst düzey görevlilere brifing vermiyorsam veya çok uluslu şirketlerin ceo'larıyla bir yemekte değilsem genelde içimden geldiği gibi konuşurum. şaka la şaka çevremde en saygı duyduğum adam büfeci hayri abidir, onun da yanında iki kere düşünüp bi defa konuşmak lazım. sinirli bir tip. onun dışında ben sanmıyorum ki kimse konuşmadan önce düşünsün, toparlasın muhakeme etsin. çok enderdir ya ayrılma konuşması yapacağın zaman ya istifa edeceğin zaman falan düşünürsün bence. kalanında zaten beynin senin üslubunu karakterini bildiği için aklına kullanabileceğin kelimeleri getirir.
düşünerek konuştuğum zaman yersiz ve can sıkıcı duraksamalar yaşadığımdan dolayıdır ki bir zamandan beri tamamen doğaçlama yolunu tercih etmeye başladım, bu cümle de bu şekilde kurulmuş bir cümledir.
eğer uzun bir konuşma yapacaksam 5 dk ve üstü konuşacağım şeyleri unutmamak ve dağıtmamak için kafamda parçalara ayırıyorum, bunu da başlarken önce şuna sonra şuna değineceğim şeklinde açıklıyorum. Yani konuşmayı bir yolculuk gibi düşünürsek başlangıç noktam, ara duraklarım ve hedefim belli oluyor, yolda başıma neler geleceğini ise elbette bilmiyorum.
konuştuğum cümlenin bir cümle, iki cümle ve üç cümle sonrasını aynı anda düşünüyorum. dolayısıyla üç cümle sonrasını söyleyene kadar üç kere düşünmüş oluyorum.
başlangıçta ana fikri düşünüp konuşuyorum. sonra ara ara düşünerek konuşuyorum, o ciddi duraklamalar oluyor -ki kötü bişi değil bu olmalı zaten-, sonra eğer çok uzarsa muhabbet bi yerden sonra düşünmeden konuşmaya başlıyorum. dolayısıyla insanlara tavsiyem, birinin ağzından laf almak veya onu hataya zorlamak istiyorsanız önce iyi bi kafasını sikin.