edit: arkadaş dışındaki kişilerden de bahsedebilirsiniz...
sanki kimi eleştiriler eleştirenle ilgili çok ipucu veriyor. bele dikkatimi çeken bir husustur bu da...
arkadaşlarım beni çok eleştirmezler. uyumlu bir tipimdir. ailem eleştirir mesela ordan farkı anlayabiliyorum. ama arkadaşlarım bazen şaka yollu takılırlar ki anlarım ne demek istediklerini. kibar bir yol ve benim de tercih ettiğim bir yol.
ayrıca açık açık eleştirmelerini de tercih ederim. gerçi gidip "abi beni bir eleştir" de demedim hiç. sonuçta yakınımdan duymak isterim yanlışlarımı, artniyetli olmadıklarını bilirim. bir de kırmamak için gizlenmesini istemem.
bunun gibi cevaplar...
en net eleştiriyi sevgiliden alabileceğimi düşündüğüm için en çok onun yaptığı eleştirilere itimat ediyorum.
Genel olarak milletle dalga geçtiğim için olumsuz eleştiri alıp bunu sırf gülmek ve güldürmek adına yaptığım karşımdakini kırmak için yapmadığım için olumlu eleştiri alıyorum.
Bir de hafif bi ukalalık varmış. Karşımdaki'nin bir şeyi bilmediğini ve yalan yanlış konuştuğunu fark edince onu göt etmek için kasınca ukala konumuna düşüyomuşum.
bir kaç yazar önce deyince aklıma geldi: yeni tanıştığım insanlarla yakın arkadaş olunca "başta soğuk, burnu havada bir görünüşün vardı. tam tersiymiş" dedikleri çok oldu. bir de yakın arkadaşlarım kendi arkadaşlarıyla tanıştırırken hemen onlarla olduğum gibi olmamı istiyorlar. başta hakikaten biraz gözlemlerim, uzak dururum. o devreyi hemen atlamamı istiyorlar ki burası biraz karakter meselesi, farklı konu...
beni eleştiren adam benden yüksek seviyede olmalı yoksa dikkate bile almıyorum.