Fakat görüyorum ki hiç trabzan falan tutmadan hızla merdiven inenler de var, hem de uzun merdivenler bunlar.
Sizler nasılsınız, işin sırrı nedir?
ikişer ikişer bile atlıyorum ben
benim felsefem "kortugum basina gelir"dir. korku, evtene yolladigimiz negatif istektir. o sebeple cozumu relaks olmaktir. yururken bazen dusunuyorum adimlarimi nasil atiyorum, kaldirima cikarken ayaklarim nasil hareket ediyor falan diye. eger ben ayaklarimi kontrol etmek istersem dusecekmisim gibi oluyor. oysaki yillardir yuruyoruz, beyin otomatige bagliyor karisma ona. merdiven inip cikmak da oyle bence. otomatik pilotta hareket edebilen bi yazilim var. ona mudahale etmeden akisina birak.
Not: ben de basamaklara bakiyorum ama arada bir ve goz ucuyla. otomatik hesapliyor zaten beyin ayagini nereye koyacagini.
bende de soyle bisi var merdivenlerden hizlica inerken eger ayaklarima merdivenlere bakarsam dusucek gibi oluyorum bazen dusuyorumda hatta bende cogunlulla tutunarak iniyorum napcaz bilmiyorum
Kesinlikle basamaklara bakmam lazım inerken, en azından çoğunlukla hele de hızlı iniyorsam, yoksa az korkabilirim düşmiyim diye.
ben merdivenlerden inerken koşarak inip 5 merdiven kala atlayabilirim. :)
ama bende çıkarken stres yaşıyorum düşecek gibi oluyorum.
bir arkadaşım da aynı senin gibiydi, inemezdi merdivenleri, biraz hızlanayım dese hemen tökezlerdi, ne yaptıysam düzeltemedim bu olayı.
Çocukken trabzanlardan tutup 8-10 basamak atlaya atlaya iniyordum :) şimdilerde teker teker seri olarak iniyorum.
siz psikologsunuz, bizden önce sizin bilmeniz lazım cevabı :)
aynı şey bana da oluyor. merdivenlerden inerken sürekli gözümün önüne düşüp ağzımı burnumu dağıttığım sahneler geliyor. daha önce hiç merdivenden düşmedim ama korkuyorum. çıkarken olmuyor bu, sadece inerken. anksiyetem var (daha önce panik ataktım o geçti) ben onun yarattığı paranoyaya bağlıyorum.