evet,
hayır,
prensiplerime aykırı. neyse o,
diğer...
dayıcım bile derim :=)
prensip falan bilmem ama ben bunu "yapamam". kimsenin huyuna gidemiyorum yalakalık olsun diye.
aksi takdirde işim hallolmayacağı için derim.
karşılaşacağımız hepi topu sadece o iş süresince olacaksa derim. ama yok sonra da görmeye devam edeceksem (hoca/asistan gibi) o zaman çok da yanaşmam. duruma bağlı...
amına bile korum :D
dayı amca enişte derim eğer bayansa yenge derim.teyze anne yarısıdır derim.
demem.
karaktersiz değilim.
dayı demek bir yana bir daha görmem o adamı.
bakalım torpil yapıyormu diye dayı derim baktım bana yada başkasına ayrıcalık yapıyor o köprüyü götüne sokarım.
edit:zaten ne geldiyse bu zihniyet yüzünden geldi başımıza
ayının üzerine gitmişliğim var.
nadir. genelde demem
Çok alengirli bürokrasi lisanı bildiğimden hiç sorun olmaz genelde bana bu ayılar. Ekseriya onlar "Dayıcım çay alır mıydınız?" moduna girerler. Evet, arkadaşlarım beni çok severler.
yaparım...sonuna kadar. yanar-dönerin sözlük tanımıyım bizzat.
bir devlet dairesinden biri beni aramışsa da bulamamışsa, geri aradığımda direkt "beni emretmişsiniz" derim.
sonradan düzenleme: tırsağım bir de, sonradan başıma bela olur diye, yazdığımı da silerim. ki, sildim işte..
demem, ilkesiz bulurum. (sanırım demeye çalışsam da lafın bi yerinde patlak olur, beceremem. ama beceremeyeceğim için diyil, tercih etmediğim için demem.)