psikolog ile geçebilir bence.
edit: Tekrar tekrar okudum çokmu saçma bir şey yazdım diye. Hayır, yazmamışımda ama ilginç yani...
kişiden kişiye göre değişir. benim 16 yaşımda geçmişti.
oturup mantıklıca ''bi bok yok len karanlıkta, bi şey varsa da yapacağı şeyi aydınlıkta da yapabilir, yat uyu'' demiştim kendi kendime. sonra bi daha da korkmadım.
korkulardan kurtulmanın tek yolu onların üstüne üstüne gitmektir. cesaretini topla korkunun üstüne git.
16yı geçeli çok oldu ama hala korkuyorum...
"Karanlık diye bir şey yoktur. Karanlık diye bahsedilen şey ışığın yokluğudur"
Bunu gerçekten kavradığında artık korkun da kalmayacak.
ibn-i sina da aydınlık karanlığı boğuyor demiş.
bu çeşit korkular genellikle başka bir korkunun/travmanın dışavurumudur. yani karanlık korkusunun çözümü karanlık bir odada bekleyip korkunuzla yüzleşmeniz değildir. psikolojik destek alarak esas sorun ile mücadale etmeyi denemelisiniz.
yüksekten değil düşmekten korkarsınız derler ya hani, hayal dünyanı bastır bence, erkeksen otzbir çek yat, kızsan ojeleri tazele yat.
ben korkardım ki evimiz gereği 11-12 yaşıma kadar ablamla aynı odada yattım sonra yeni eve taşındık, ablam üniyi kazandı mecburen tek yatmak zorundaydım ilk gece tereddüt ettim ama uyudum ondan sonrada bi sorunum olmadı.hatta çoğu zaman loş ve karanlık yerleri aydınlık ortamlara tercih ederim, bazen tedirgin olabiliyorum ama korkuyorum diyemem
15ime kadar hafif tırsardım taki dayım elime superpoze av tüfeğini sıkıştırıp yürü ava deyip, allahın dağında gecenin 1 inde yanlız bırakıncaya dek.3 saat karanlıkta domuz bekledikten sonra çok korkulacak birşey olmadığını anladım.Şimdi hava karardı mı, loş ışıktan başkası rahatsız ediyor.Sadede gel dersen korkularının üstüne gitmendir.Bir halt yok karanlıkta emin ol.
bir gece saat 05:20'de karanlikta oturup internette takildigini farkettiginde gecer. odaya bir bakarsin, tek isik laptop isigidir o da hic gormeyen gozlerini karanliga karsi iyice korlestirir zaten. tesadufi sekillerde gecer her zaman korkular.