şimdi bizim acı dediğimiz şey bir nevi alarm mekanizması değil mi? kolu kırınca acır tamam da duramama kısmı neden oluyor? doğa niye böyle bir mekanizma geliştirsin ki? orası kızarsa morarsa da biz bilmeyecek miyiz kötü bir şeyler olduğunu ve ilgilenmemiz gerektiğini?
Mesela adamın ayağına ağaç devriliyor. Adamın kendinden kaynaklı bir şey yüzünden dünyası şaşıyor. kangren oluyor sonra da ölüyor. Ama acımasa keser çıkar bir şansı olur.
Not: İnsanın kendisine zarar verme ihtimalini düşünmeyelim.
''orası kızarsa morarsa da biz bilmeyecek miyiz kötü bir şeyler olduğunu ve ilgilenmemiz gerektiğini?''
- Yara sırtında veya vücudunun görünmeyecek bir yerinde olabileceğini bir düşünün. Siz yaranızla ilgilenmeniz gerektiğini biliyorsunuz çünkü böyle yetiştiniz. Ancak ilk insanlar acı olmadan o bölgelerinde bir sorun olabileceğini nasıl fark edebilirdiler ?
''Mesela adamın ayağına ağaç devriliyor. Adamın kendinden kaynaklı bir şey yüzünden dünyası şaşıyor. kangren oluyor sonra da ölüyor. Ama acımasa keser çıkar bir şansı olur.''
-Yara çok ciddi ve kurtulma şansının sadece insanın kendi çabasına bağlı olduğu durumları beyin fark eder ve acıyı keser. elbette bunu belli bir oranda yapar ki kırık bir ayakla koşmaya çalışmayasın. ölümün eşiğine gelen bir insan da bir organını koparabilir. bunun yaşanmış örnekleri bolca var.
iki nedeni var.
birincisi hareket ettirmemen. bir bölge hasar gördüyse iyileşebilmesi için hareket etmemesi gerekir. acı mekanizması bunu sağlıyor.
bir ihtimal geçmişte acı reseptörleri bu kadar aktif çalışmıyordu mağara adamı senden benden çok daha az acı hissediyordu. evrim süreci ile beraber biz de daha nazik olduk.
bu kitabı oku:
www.hepsiburada.com
ben de çok merak ediyorum, listemde alınmayı bekliyor...