-son norveç ve danimarka'da falan da vardır. bizdeki oğlu anlamına geliyor olması lazım. olafson, anderson, güllüoğlu gibi vs. vs.
yunanlılarda da s ile biter. dilin yapısıyla ve kurallarıyla ilgili olsa gerek.
italyanlarda da genelde -i ile biter. olaflar, anderler, güllüler babinda.
Litvanyada sadece soyadlar degil adlarda da kural vardir.
Erkek isimler: -as, -is, -us, -ys ile bitmek zorundadir
Erkek soyadlari: ayni kurallar gecerlidir
Kadin isimleri: -a veya -e ile bitmek zorundadir
Kadin soyadlari: evliyse -iene, bekarsa -aite ile bitmek zorundadir
Rus ve polonya etnik kokenli kisilerin isimleri ve soyadlari bu kurala uymayabilirler.
Bunlarin cok ozel nedenleri yoktur, tamamen gramerdeki erkek adlarin, sifatlarin -s ile bitmesi zorunlulugundan gelmektedir.
Umarim genel olarak yardimci olabilmisimdir.
Kesinlikle dilin yapısı ile ilgili. Bahsettiğiniz gibi Ruslarda erkeklerin soyadları "-v" ile biterken kadınlarınki "-va" ile bitebiliyor. Aksi bir durum da olabiliyor ama, ben de aynı şeyi düşünüyorum: "Bizdeki '-oğlu' gibi.".
@ermanen
teşekkürler.
@nuage: ruslarda kadinin soyismi bekarsa babasinin, evliyse kocasinin soyadina -a eklenmesiyle bulunuyor, kural olarak. safin-safina, karanin-karanina vb...
rusça'daki "-ov", türkçe'de "oğlu" (veya erkek torunu) anlamına geliyor. "-ova" ise "kızı" (veya dişi torunu) anlamında. bu bulgaristan'da da böyledir. ekseri sscb cumhuriyetlerinde de.
507: Evet. Öyle demek istemiştim ama, verilen örnek "-v" merkezli olduğu için, o örneği seçtim ve zaten "bitebiliyor" dedim, bitiyor demedim. Teşekkürler bilgilendirme için yine de. Ellerinize sağlık. ;)