geçen hafta arkadaşımın bağ evinde yatarken yine uyandım.
burun tıkanıklığı sorunum var, kemik eğriliği. korkumdan mıdır, üşengeçliğimden midir ameliyat olmuyorum. neyse, o gece de burnum baya tıkalı olduğu için gece uyandım. felaket bastı. asla bir daha uyuyamayacağımı düşündüm.
asla uyuyamıycam, bu şekilde asla uyuyamam. seneye askere gidicem, askerde 6 ay boyunca böyle olucak ve kimse bana yardım etmeyecek. diye düşündüm mesela. bu aklıma gelen ilk örnek, milyonlarca şey birkaç dakikada aklımdan geçiyor.
annemler ölcek, yalnız başıma kalıcam ve bir gece yine bunun gibi felaket bastığında varlığını bildiğim kimse olmayacağı için asla rahatlamayacağım diye düşünüyorum ya da.
ya da ne bileyim, yine nefes alma problemimle ilgili şeyler düşünüyorum.
düşüncelerimin ucu hep sonsuz şeylere çıkıyor. asla uyuyamayacağım, askerde aylarca asla kimse yardım edemeyecek, asla annemleri bir daha göremeyeceğim, asla mutlu olamayacağım, asla etrafımda kimse olmayacak gibi sonsuzlu şeyler. felaket bastıran şeyler ve kafamdan dakikalarca atamadığım uykumu kaçıran şeyler.
niye böyle oluyor anlamıyorum.
acaba burun ameliyatı olursam belki nefes işi düzene girerse gecelerim de düzelir mi diyorum.
ya da 1-2 hafta öncesine kadar kpss çalışıyordum tek başıma, nedense şu sıralar bıraktım, çok odaklıydım halbuki. acaba kendime böyle odaklanabileceğim bir şey bulmakla mı ilgili, kendimi boşlukta mı hissediyorum nedir.
iyi değilim yav. mesela şuan aklımdan geçen şey, seneye de durumum böyle olursa askerde deliririm gibi bir şey.
açık söylüyorum; ya rahat batmış sana, ya da çok sıkıntın var, olur öyle, her türlü de kendine yapacak bir uğraş ve dolu dolu arkadaşlar edinmeye bak derim
Psikolog değilim ama bence panikatak başlangıcı. Geçmişte bende de şey olmuştu oradan biliyorum. Bi' psikiyatr'a görünmenizde fayda var.
doktor değilim, doktora, bir psikoloğa gitmeniz siz rahatlatabilir..
ama tanıdık geliyor :) anksiyete bozuklukları diye bir bakın internetten. panik atak değil bence. fiziksel etkisi yok çünkü. aslında beynin bir tür savunma mekanizması derler. uyku düzeninizi mutlaka kontrol edin, kafein vb uyarıcı maddeler almayın uykudan 3-4 saat öncesine kadar. uykuyla uyanıklık arasında gelir genelde bu "basan"lar. bileğinize bir lastik takın, saç tokası, veya normal paket lastiği. basmaya başladığında bir çekip çtak diye bırakın. bazen işe yarayabilir.
tabi bunun altında yatan bir neden/nedenler varsa da kendinizin çözebileceğinden emin değilim, hakkaten yardım almanız sizi çoook rahatlatacaktir. korkmayın. geçecek.
(bkz: hipokondriyazis)
eğer ameliyat olduğunda, bu düşüncelerin değişecekse, hiç düşünme derim.
o alemiyattan ben de oldum, rahatladım. Korkulacak bir durum yok.
dostum yaşadıklarını ben de yaşıyorum hatta şu an
farkları ise senin o korkuların var ya annemler vefat edicek falan o oldu bende
geceleri nefes alamıyorum artık doktora gittim koah moah korktum yedikuleye baktı etti ciğerler sağlam anlattım dedim nefes alamıyorum daral geliyo kalbim bir atıyo ayağım bacağım titriyo dediki doktor büyük ihtimalle psikolojiktir ya da nefes alma problemindendir. göğüs kafesimde boşluk hissi oluşuyor sürekli falan filan düşman başına uykular haram oluyor resmen hayat standartım düşüyo 4 yıldır böyleyim
senin yerinde olsam, önce ameliyat olur, sonra askere giderdim. nefes alman zor olduğu için, özellikle uyku sırasında beynine yeterli oksijen gitmiyor. bildiğin gibi, beynin en önemli ihtiyacı oksijen. iki dakika oksijensiz kalsa, ölüyor.
ayrıca beynin uykuda dinlenebilmesi için de oksijene ihtiyacı var.
(bkz: şişmanların havayı daha fazla kirletmesi) yazımda biraz anlatmıştım.
bu senin yaşadığında bir kısır döngü var. uykunda beynin oksijensiz kaldığı için uyanıyorsun. gecenin köründe aklına abuk sabuk düşünceler geliyor.
gece iyi dinlenemeyen beyin, gündüz konsantre olamaz. anlamaz, problem çözemez. gözün açık uyuklarsın, unutkan olursun. misal, iyi havalandırılmamış odada uyuyan insanlar, yataktan dinlenmemiş kalkarlar ve o günü verimsiz geçirirler.
ayrıca ameliyattan önce askere gidersen, askeri eğitimler sırasında iyi nefes alamadığın için çok zorlanır ve nal toplarsın. sana iyi davranmazlar. soğukta eğitim yapacak olursan, sürekli ağzından nefes alacağın için yani hava, ısınmadan doğrudan ciğerlerine gireceği için kolayca bronşit olursun.
ögp: ameliyatı erteleme. anlattığın durumda çok faydasını göreceksin.
kemik eğriliği zor nefes almana neden olur ama bu söylediklerine neden olmaz. bunlar anksiyete bozukluğuna benziyor. sevdiklerine bişey olacak korkusu, delirme korkusu sebepsiz korkular. bir psikiyatra git. basit çözümü olan şeyler bunlar. ama kendi haline bırakmanın anlamı yok.
bugün hafif bir soğuk algınlığı var üstümde. burnum tıkalı, otrivinle açabiliyorum gerçi, boğazım şiş. ve şuan asla uyuyamayacağımı düşünüyorum yine. başımı yastığa koyasım yok, ama aynı zamanda da başımı kaldıracak halim yok. kötüyüm ben baya