Aklıma takılan uzun süredir düşündüğüm bir şey var. Hani şöyle "insan unutkan olmasa yaşayamazdı", "insan kelimesinin kökü unutmak manasına gelen bir kelimedir (tam hatırlayamadım o kelimeyi)" gibi şeyler anlatılır ya, böyle olmak zorunda mı? Yani illa ki unutulur falan da, kısa süreli hafızaya giren bilgileri uzun süreli hafızaya atan beyindeki o işleyişi etkilemek imkansız mıdır? çoğu şeyi uzun süreli hafızaya atıp hiç kullanmadıklarımızı 1 ay sonra unutalım mesela. Böyle bir ilaç, teknoloji, yöntem geliştirilemez mi sizce?
hep öğretmenler/hocalar der ya dersle ilgili bi hapı olsa da versek siz de kurtulsanız biz de diye. keşke öyle bi unutmama hapı olsa.
beyne çip takmlara falan yapılıyor artık. farelerin beyinlerine falan çip takılıp deney yapılıyor. beynin sınırları şu an için muamma.
bi kaç sene önce bi habere denk gelmiştim, elemanın biri motorsiklet kazası geçiriyor. normalde ingilizce konuşamayan bu adam kazadan sonra ingilizce şakımaya başlıyor, kendi dilini konuamıyor. ameliyata alındıktan sonra ingilizceyi tekrar unutuyor ve kendi dilinde konuşmaya başlıyor.
bi tane de ressam var böyle, adam normalde hiç resim yapamıyor. bi gün merdivenden düşüp kafasını vuruyor ve ondan sonra resim yapma dürtüsü balıyor adamda. şu an resimleri satılan bi ressam, ingilizdi sanırım bi belgeselde denk gelmiştim.
girişinizin başında anlattığınız ifade, "hafıza-ı beşer nisyan ile malüldür" değil mi?
bakış açımı değiştirecek şeyler yazmışsınız teşekkür ediyorum. bazı yeteneklerin sonradan travmayla oluşması nispeten anlaşılabilir de bilmediği dili konuşması gerçekten çok ilginç.
@cedilla
evet hatırlayamadığım söz oydu.