bosluk filan olabilir.
ben de böyle olmuştum. mezun oldum , yurt dışına gittim. döndüğümde resmen hayata küstüm. boş oturmaktan depresyona girdim.
sonra baktım herkes işe giriyo, sınavlara çalışıyo vs. bende de 5 kuruş kalmadı. istemeye utanıyorum, iyice sefil oldum. iş aramaya başladım. gerisi geldi zaten. harekete geçince hayatım düzeldi. ya hemen harekete geç, ya da iyice dibe vurmayı bekle.
normaldir,
her mezun buna benzer şeyler yaşar.
zira bir devir bitip yeni bir devir başlamaktadır.
iş hayatına falan karışınca o tempoya alışınca her şey düzene girmeye başlıyor.
depresyon falan yok yani gayet normalsin.
iş hayatına başladığında depresyonik durumları yakınen göreceksindir sanırsam.
@inspired, iyice dibe vurmayı beklemesin bence. sonra o dip alışkanlık yapar, örnek ben.(evet dip mip önemli değil artık benim için, zaten batmışım)
soruya kaynak yapayım :) askerlik işini ne yaptınız peki bu süreçte? hemen mi gittiniz, erteleyebildiğiniz kadar ertelediniz mi?
Ben bu durumun tamamen psikolojik olduğunu düşünüyorum. Yeni mezunlarda genelde şöyle bir psikoloji oluyor, gireceği iş hakkında deneyime sahip olmadığı ve okuldaki bilgilerinin de bir işe yaramayacağını düşünmediği için kişi üzerinde bir korku oluşuyor. yapamayacağını başaramayacağını düşünüyor. bence bir bismillah diyip bu işe başlamak lazım, çünkü zaten çalışılacak iş yeri sizi işe alırken tecrübeniz olmadığını bilerek işe alıyor. gerisi size kalmış, normal şartlar altında 3 ay gibi bir sürede işe epey hakim bir hale gelebilirsiniz.
aynı durumdayım. askerliğimi de aradan çıkarttım geldim ve şu an bommmboş öyle evden bile çıkmak istemiyorum. nasıl nereden ne zaman başlanır açıkçası benim de fikrim yok :S
üşenmeyip sebat ile iş aramalı ve işe girmelisiniz. sonra zaten yıllar geçiyor...