okuduğum yarı akademik bir makalede, türkiye'de depresyonun ve kişiler arası çatışmanın yoğunluğu şuna bağlanmıştı. prenses sendromu diyordu hatırladığım kadarıyla yazar. hepimiz küçükken prens ve prensesmişiz gibi yetiştiriliriz. ve öyle olduğumuza inanırız. ancak gerçek hayatta aynı ortamda birden fazla prens ya da prenses olamayacağı için de çatışmalar ve kendinle yüzleşme/yüzleşememe başlar vs.
soyle bişi vardı, gaus dagılımna gore %60 kadar kişi ortalama vasat vs oluyordu, herkes de kendını %40 lık kesimde addediyordu. oyle bi sanrı.
bitter cikolata nın dediği gibi. azmi varan ın bu konuda kitabı var ilgilenmek istersen.
prensler prensesler ve kurbağalar.
