Çok isteyerek gidilecek bir yer değil, ama bu kadar korkmak niye? Ben mi çok safım yoksa?
Doğu'da savaş devam ediyor, tamam. Ama tek nedeni bu mu? Yoksa askerdeki kötü muamele vs. gibi nedenlerle mi askere gitmekten çekiniliyor? Bir insanın dalağını aldırmasına neden olacak kadar korkutucu olan ne var askerde?
anti-militarizm mesela...
veya insanlar kendilerini korumaktan ziyade mevcut siyasi düzeni ve bunun organizatörlerini korumayı ilke edinmiş bir orduya katılmak istemiyor olabilirler.
konusu açılınca gidenlerin yüzündeki o anlamlı ifadelerden bişiler oldugu belli ama şans birazda
istememek ayrı, ama dalağını aldıracak kadar istemeyen antimilitaristler mi var yani?
bir çok insanın istemediğini ve tercih şansı olsa etmeyeceğini biliyorum. benim merak ettiğim bu kadar korkmak niye?
.
korkmak değil de yaşantıdan koparılmak zor geliyor olmalı. gidicem görücem, dönünce daha iyi anlatırım belki.
neden olmasın ki? yıllardır hapiste olan vicdani retçiler var. dalak aldırmaktan daha mı iyi durumları sence?
haftasonu olan çarşı izni (eğer yazıcı lütfedip yazar ise 5 saat sadece izin verilen yerlere girme ve inzibat korkusu ile) haricinde hapishaneden pek bir farkı yok. hatta eğitim ve disiplin olayını katarsan daha bile kötü denebilir. suçlular içeri girmekten nasıl kaçıysa kanundan aha aynısı işte
Zorunlu, seçme şansın yok. bunun ötesinde nereye düşeceğini, başında/yanı başında ne tiplerin olacağını bilmiyorsun. bir doğa cennetinde cehennemi de yaşayabilirsin, dağ başında bi yerde yan gelip yatabilirsin de sahiden.rahat ol yine de, kısa dönemsin, birçok yerde kısa dönemlere ilişmezler pek.bir de oradaki tecrübelilerin dediği gibi arada kaynamak, göze batmamak lazım. ismin bilinince ota boka koşturulabiliyorsun.
askerligini yapmis biri olarak "delidir yakalayin" nickli arkadasin her cümlesine katiliyorum.
aslında sadece acemi birliği zordur. ne yalan söyliyeyim ben ilk gece ağlamıştım. ama daha sonra anladımki ulan yüzlerce insan benimle birlikte aynı şeyleri yapıyor ve yalnız değilim. acemi birliğinden sonra çok kötü yerlere düşmezsen askerlik sana tatil gibi gelebilir. şans bana güldü cumhurbaşkanlığı muhafız alayı'nda yaptım. sen nereye düşersin bilinmez artık.
canım tatlı arkadaşım , 300-500-1000 erkekle bir arada kalıp onların muhabbetlerine ortak olmak istemiyorum. egosu yüksek komutanların ego tatmin aracı olmak istemiyorum.benim savaşım olmayan ( 2 taraftada değilim) bir savaşta piyon olmak istemiyorum. özgürlüklerime düşkünüm 5 ay 12 ay 15 ay bir yere kapatılıp oranın kuralları ile yaşamak istemiyorum. seks hayatım fena değil canım istediğinde kız arkadaşımı çağırıp sevişmek istiyorum şap içmek değil. içki severim canım istediğinde içmek istiyorum . saat 11 e kadar uyuyabiliyorum mevcut düzenimde sabah 6 da içtimaya çıkmak istemiyorum. daha sayıyım mı ? Savaş varsa savaşmak askerliği meslek edinmiş ; bundan gelir, çıkar ,fayda ,ego tatmini kazananların işi. vicdani redçileri anlıyorum takdir ediyorum onların gördüğü muamele dalak aldırmadan da fena. Gönüllü gidip ,zevk alanları da anlıyabiliyorum kendi sosyo ekonomik durumlarından gelen bir tercih saygım var.
militarizim falan değil arkadaşım bildiğin göt korkusu. yetiştirilme tarzıyla da alakalı. kıçındaki donu bile şurdan alıp şuraya koyamayacak kadar öküz adamlar bu korkuya ön ayak oluyor.
kolay mı askerlik? bence de değil. kimse koşa koşa gitmek istemez elbette ama şu hayatta karşına binlerce engel gelecekse ki gelecek, bu askerlikte böyle bir engel. sıkacaksın dişini yapacaksın. orada kendin gibi olursan istersen en rahat bölükte ol yada en zor, bir şekilde bitirip geleceksin. oraya ''benim göte hallenirler'' korkusuyla gidersen hallenirler. yok ben adam gibi gider gelirim diyorsan da gider adam gibi yapar gelirsin ve onca can dostu edinir gelirsin.
cem yılmaz bir gösterisinde ''ben sahneye çıkarken şalteri kapatıyorum öyle çıkıyorum'' diyordu, işte bu da bunun gibi şalteri giderken kapatırsın gelince açarsın hepsi bundan ibaret.
üniversite mezunlarını çatışmaya göndermiyorlar rahat ol.
çevremde yapmayan çok ve herkes bana soruyor nasıl yaptın askerliği diye.
cevabım da şu: ben yaptıysam herkes yapar.
bu durumda sen de yaparsın.
her türlü argumanı anlıyorumda şu argumanı anlamıyorum '' ben yaptıysam sende yaparsın '' , ''kapa şarteri öyle git '' lemmings miyim ki ben baştaki biri yaptı diye sürüye uyup birinin arkasına takılıp mantıksız işler yapıyım. şarteri kapatmasak gidicem işte o şarter kapatma mevzusu uymuyor bana.Yapıp gelenlerin % 90 ı ''biz yaptık , başkası da yapsın '' mantığı ile düşünüyor.yaptıysan ne mutlu sana , ama yapmayanları yapmak istemeyenleri hor görmek neden ? koyun olmadıkları için mi ?
- yapmak istemiyordum
- yaptığım için övünmüyorum
- ben yaptıysam herkes yapar diyorum çünkü naif bir insanım, silah sevmem, savaş sevmem, spor yapmam, kodum mu oturtmam, klasik müzik dinlerim vs... ben ve tüm çevrem ruh ve bedenen askerlikte çok zorlanacağımı tahmin ediyordu. ama öyle olmadı.
- o yüzden çevremdekilere ben yaptım herkes yapar diyorum.
- şarteli falan da indirmedim.
- gerçekçi olalım, kimse şartel falan indiremez, robot muyuz yahu?
kardeşlerim;
şalteri indirme mevzusu benden çıktı. 18 ay askerlik yaptım. yazımda ''ben yaptım herkes yapsın amk'' tadı almadığınızı umarak, tekrar söylüyorum. ben şöyle böyle insanlarla muhattap olmak istemiyorum, komutanların egosunu düh dühleyemem, ben tarafsızım savaşa neyin karşıyım diyen arkadaşlara sitem ediyorum yalnızca o kadar.
şimdi binin, t500'e iki tur atın insanlıktan soğursunuz öyle acaip insanlarla askerde de karşılaşacaksın, otobüste de. işyerinde değil patronun senden 3 gün önce işbaşı yapmış iş arkadaşının bile egosuyla haşır neşir olacaksın, savaş hiç bir zaman taraf kabul etmez. bu toprak için kafana sıkılan merminin ardından kimse taraf kabul etmez, haybeye mi öleceksin?
şalter mevzusunda da şunu söyliyeyim. bir arkadaşım benim için şunu yazmış not defterime; ulan torpilli misin, geniş misin bilmiyorum ama ben hayatımda senin kadar rahat adam ne gördüm ne de duydum, inşallah sivil hayatında da böyle devam edersin vs... ama hayat orada ki gibi değil. asıl hayatı askerden buraya gelince anlıyor insan yada ben gerçektende şalteri kapamışım o zamanlar. öyle düşünüyor insan.
keşke insanlar savaşmasa, kimse askere gitmek zoorunda kalmasa ama öyle değil bunu sende bende çok iyi biliyoruz.
ilginçtir biz de acemilikte rahattık, usta birliği dedikleri nane kastı biraz. yine bir başka ilginçlik usta birliğinde, normalde hadi sürsün 15-20 dklık içtima eziyet olurdu ama gün içindeki mesaimiz on numaraydı falan. yani ayarsız da bi şey bu askerlik.
çünkü herkes askerden korkar çevresinde askere gişttim çok güzeldi bidaha gitmek istiyorum diyen birisi yok zorunlu hizmet ayrıca sen sokaktan geçen adama 10 dakkanı ver anket yapayım desen kaç kişi verir adam en az 6 ay veriyor
antimilitarismle ilgisi olduuna hiiiç inanmıorum
valla arkadaşlar bende çok kebap bir yerde ve hiç nöbet tutmayarak yaptım. hep dışarıdan beslendim asker karavanası yemedim. ama en iyisi bile insanı isyan ettiriyor. bunalımlara sokuyor. gözlemlediğim ve askerdeyken hemfikir olduğum konu özgürlüklerin kısıtlanması meselesi. dediğim gibi akşam kafan bozuldu yat içtimasından sonra sıkıyosa dışarı. ya da hep aynı elbiseyi giymek ? yeşillere alışkın hale gelmek ayağın bot ile bütünleşmesi normal ayakkabı giymeyi özlemek. ulan pijamalar donlar bile tek tip askerde! ranza arkadaşım şöyle demişti "en çok neyi özledim biliyormusun? çıplak ayakla halıya basmayı!" sanırım bu kadarı anlatabilmiştir sana. antimilitaristlik de hikaye onu söyliyim. askerde 1 hafta antimilitarit olursun 2. hafta her şeye sisteme sende uyarsın
anti-militarizme inanmayan arkadaşlar mesaj atarsa inandırırım.
Antimilitarizm ne olum mal mısınz lan? burda memur işçi komutan hepsi askeri köle gibi çalıştırırlar. bedavaya. :D budur mevzu.