önemli bir kimse ile buluştuktan sonra arkadaşların -ee nasıl geçti naptınız dediğinde
.
.
vs
bir şey anlatamıyorum lan. öyle kalıyorum, sen soru sor ben öyle anlatayım. çok önemli aklımda kalan bir şey varsa onu anlatır özet geçerim. anca öyle oluyor. bazen dilim çözülüyor, iyi şakırıyorum da, genele yaysak fena olmaz.
hani bazı kızlar kadınlar, belki de geneli, ulan osuruktan teyyare bir olayı bile saatlerce anlatabilecek güce sahipler. e bu kadar abartılı olmayacak şekilde;
napsam netsem neyi okusam da şu olayları durumları güzel güzel anlatsam ha a panpacanlar?
esnaf ağazı yok sizde de. esâsen bu da iyi meziyettir, kıymetini bilin. hısım, akrâba, ahbâba tek kelimelik cevaplar da var bu âlemde :)
bende aynı durumdayım
yaşadığım şeylerin karşı tarafta bir merak yada heyecan uyandırmayacaksa anlatmanın sacma olduğunu düşünüp kısa cevaplar veriyorum.
bir şeyler yaparken onun anlatmalık olduğunu bunu yaptım derken bahdetmeye değer olabileceğini düşün. dergi oku kitap ta oku ama dergi oku en çok bence (:
yaptığınız en saçma şeyi bile karşı tarafta ilgi uyandıracak şekilde anlatmayı öğrenin ve bunu yapmaktan zevk almaya çalışın. bunun yaklaşık oluşum süresi 2 sene falan, bol bol geyik muhabbeti yapar, güzel insanlarla vakit geçirirseniz sahip olunamayacak bir özellik değil.
en güzelini yapıyorsun bence.
büdüt: benim durum da aynı, lakin durumumdan memnunum ben.
Benzemeye çalıştığınız insanlardan olabildiğince uzak durmaya çalışıyorum. Saçma sapan şeyleri detay atlamadan anlatan insanlardan nefret ediyorum :)